Linda..

Volgens de waarzegger krijg ik een relatie met ene Gerard. Hij zou al in de buurt moeten zijn , een jaar of 45 zijn.
En hij zou in de handel zitten.

Ik weet nou niet of ik op ene Gerard zit te wachten.
Ik val niet echt op witmangs dus.
Er moet toch ergens wel een blakamang op deze aardbol rondlopen die wel zijn zaakjes op orde heeft..





Ik zit nu in een fase van terugblikken. Het universum helpt natuurlijk een handje door een oud juffrouw van de basisschool waar ik op zat foto's te laten posten van onze schooltijd toen.
Ik geloof in vorige levens maar naarmate je verder groeit in het leven en weer een volgende fase passeert laat je los wat je ontgroeid bent en eigenlijk vergeet je dat gewoon.
Je vergeet wat ooit geweest is. Dat kan ook niet anders. Want elk fase in je leven vraagt de volle aandacht.
Als ik de foto's terugkijk van toen dan komen er zoveel herinneringen terug.
Ik was zelfs vergeten dat ik bij deze juf in de klas heb gezeten. De 1e klas.
Ik herinner mij dat mijn moeder me naar school bracht en ik met mijn hoofd tussen mijn armen op tafel verscholen lag omdat ik zoveel van dagdromen hield.
En leren lezen dat weet ik ook nog.
Daaaaag. Zoveel aas. Ik aan mijn moeder vragen wat dat inhield en dan zei zij " daaaaaag"

Hihi grappig hè?




Ik was zelfs vergeten hoe onze meester eruit zag van gymnastiek.
Ondanks alles heb ik een hele intens leuke tijd gehad op de basisschool.
De meeste klasgenootjes en leeftijd genootjes woonden bij mij in de straat of een paar straten verderop.
Alleen maar allochtonen. En dat was gaaf.
Turkije, Marokko, Pakistan. We hadden zelfs Chinezen in de klas die de r niet konden uitspreken.

Ik weet nog heel goed toen er een nieuw meisje op school kwam. Ze heette Linda en Linda was een aparte.
Zo had ze een prachtige prinsessenjurk aan en stond ze volgens mij in de wc heel blij rondjes te draaien waardoor de jurk dan bol en hoog gaat staan. Dat vond Linda leuk.
Ik stak mijn been dan uit en liet haar tacklen en daar viel ze dan met haar prachtige prinsessenjurk plat op haar bek.
Lachen joh!



Als ze dan weer op hoge poten de klas in kwam lopen ( te laat volgens mij) dan stak ik stiekem mijn been uit en hopla daar viel Linda plat op haar bek.
Hahahaha wat was ik gemeen zeg.
Na schooltijd zette zij het op een lopen op haar klompen en ik erachter aan.
Totdat ze buiten adem in het bushokje stond.
Mijn maillot helemaal zwart en vies van de modder want ik moest en zou haar in elkaar meppen en in dat bushokje nam ik haar te grazen door haar flink op haar bek te stompen nadat ik haar de schuld ervan gaf dat mijn malliot zo vies was geworden door haar schuld.
Huilend en grommend rende ze dan naar huis.


Linda werd flink gepest op school.
Een turkse jongen wilde niet naast haar zitten omdat ze vlooien had.
Haar potloden werden door een zooitje turkse jongens door de wc gespoeld.
Het pesten liep heel erg uit de hand en de leraren of lerares die hebben toen wel actie ondernomen.
Eén van de Turkse jongens nam een klein bosje bloemen mee om het goed te maken en excuses aan te bieden.
De jongens kochten nieuwe potloden en zo.
Hahaha!
Het is ergens ook wel lachwekkend.

Linda en ik waren ook beste vriendinnen.
Volgens mij is dat een jaar goed gegaan.
In de schoolpauze kwam ik bij haar thuis eten.
Ik vond het leuk bij haar thuis. Ze speelde dan een videoband met de sprookjes van Grimm wat ik echt wel leuk vond.
Het was Linda die een naam bedacht voor mijn 1e echte huisdier, een goudhamster.
Ik moest een naam verzinnen en Linda kwam toen op Knaagje.
En zodoende heette mijn goudhamster Knaagje.


Na Knaagje kwam er een andere hamster een Russische. Een vrouwtje.
Wist ik ook geen naam voor. Malika een marrokaans klasgenootje kwam toen op de naam Punkie.
Knaagje en Punkie kregen een heleboel babies waarvan de 1e 13 allemaal overleden.

De 2e worp ging goed. 7 gezonde baby hamsters die al gauw met elkaar gingen liggen rotzooien.
En de hamsters raakten zwanger en uiteindelijk hebben we de hamsters weggegeven aan de dierenzaak. Met als belofte dat als de hamsters bevallen waren we één van de babies gratis mee konden nemen.
De babies waren prachtig.
Knaagje en Punkie hadden samen Russische hamsters gekregen. Dus ze leken op Punkie de moeder.
Maar de kleinkinderen van Punkie en Knaagje waren wit/ goud van kleur.
De genen van Knaagje, prachtig....



Die man de dierenzaak zei dat alle hamsters ziek waren en hij ze daarom niet kon weggeven.
Mijn moeder zei dat die man loog. Dat hij ze gewoon allemaal wilde verkopen.





Linda en ik speelden ook vaak buiten. Bloemetjes plukken in het park.
Fietsen op de skateboardbaan waar ik een flinke smak maakte en begon te huilen.
Linda plukte toen bessen wat ze op mijn huid smeerde. De bessen dienden als medicijn om de pijn te verlichten.

Linda hield ook van dagdromen.
Ze vertelde me als ze het koud had in de winter dat ze dan expres langs de etalages liep en de lichtjes en sfeer haar weer opwarmde.




En Linda was een voorvechters van de natuur.
Ze was kwaad en ik ook omdat de gemeente aan het bouwen was gegaan en daardoor Natuur verwoest werd en dieren/ vogels hun nest kwijtraakte.
Lang leve de natuur!
We zouden een brief aan de gemeente gaan schrijven en ons beklag doen.
Toen ik mijn brief voorlas aan een oom werd ik berispt dat de toon anders moest omdat de gemeente dit niet zou lezen op zo'n toon.
Ik schaamde me. Voelde me voor lul gezet en heb de brief toen verscheurd.



Ik weet ook een keer dat Linda en ik buiten liepen en Linda een heleboel roze lippenstift op haar lippen had gesmeerd. Ik attendeerde haar dat ze wel erg veel lippenstift op had waarop zij zei " Dat moet! Voor de jongens!"


Ik heb haar hier later nog mee gepest maar ze was het vergeten en ontkende het hele gebeuren en zei dan " Dat sta je ter plekke te verzinnen!"


Hahaha!


Ik weet ook een keer dat we in het Zuiderpark aan het spelen waren vlakbij een tennisbaan.
Ineens komt er een kerel met wit tennisbroekje vlak bij ons staan bij het groene hek en staat zich daar gewoon expres af te trekken.



Bah!!

Linda leek helemaal niet onder de indruk te zijn.
Ik had zoiets van " gauw weg hier!"


Linda, Linda, Linda...


Ondanks dat ik haar echt wel flink gepest had, geslagen had en zelfs in haar gezicht gerocheld zoals zij dat zo mooi kon omschrijven heb ik ook hele mooie en warme herinneringen aan haar.
De laatse keer dat ik Linda zag was ze denk ook een jaar of 19. Met een baby in de wagen.
Helaas is Linda ook op de middelbare school gepest en in elkaar geslagen. Volgens mij is ze toen bij de Riagg op school gegaan of zo met therapie en begeleiding.


Klasgenootjes in hun volwassenheid kijken terug op Linda als een eigenwijze betweter en dat dat kennelijk de reden was dat zij werd aangepakt.




Vorige levens hè?
En het vergeten. Want je ziet nu wat voor een beerput er open gaat als je stilstaat bij de foto's en alle herinneringen en gebeurtenissen die opgerakeld worden.


Ik voel zoveel warmte, liefde en ook een soort van heimwee naar een prachtige tijd wat nooit meer terug komt.
De passie en inzet van alle juffen en meesters en de hulpmoeders. Dus moeders van klasgenoten die zich vrijwillig inzetten om op school te helpen en tijdens schoolreisjes ter ondersteuning.

Ik heb echt een hele goeie en mooie tijd gehad op de basisschool.
Het heeft tot de dag van vandaag een diepe maar positieve indruk achtergelaten.
Wat een mooie tijd was het ook.....