living my life

niemand kan dat. ik zelf ook niet eens meer.
steeds maar wachten op een telefoontje : we hebben een bezichtiging gepland voor dan en dan.. en dan maar weer schoonmaken he, want ja wat moet je anders, de varkensstal waarin ik nu leef laten zien aan hopelijk de mensen die dit huis willen kopen.

er is niets wat ik liever wil dan dit huis verkopen. ik heb er zelfs nog met mijn vriend erover gehad om zelf dit huis te kopen, maar we komen iets van 30 duizend euro te kort.....

ik weet dat het een lange tijd geleden is dat ik hier iets heb geschreven, ik weet alleen niet zo goed meer hoe ik het moet doen...
alles in mijn leven is gewoon zwart. vorige week was ik een weekje weg met mijn liefje en het was echt heerlijk, maar dan kom je weer thuis in dit huis waar van allez is gebeurd en dan wordt ik gewoon door en door verdrietig. ik val gewoon weer in een gat terecht.
een gat waar het gewoon zo donker is en er gewoon nie tmeer uit kan komen.

owjah en alsof mijn leven nog niet genoeg verklooot is : ik krijg geen urgentie!!! de commissie zegt letterlijk: je moet zelf maar een oplossing zoeken!
alsof ik dat kan. dit was al mijn laatste hoop!!!!

ik heb er gewoon even helemaal genoeg van. ik heb echt het gevoel alsof iedereen mij in de steek laat. zelfs mijn familie, niet dat ik die zelf wil hebben maar het gaat om het id.
ik sta er gewoon letterlijk alleen voor.
en constant de vraag hoe gaat het met je? ik kan toch niet constant reageren met het antwoord: het gaat klote, kut belabberd... daar worden anderen ook niet vrolijk van.
ik heb het gevoel alsof ik mijn vrienden verwaarloos, en zij mij.
ik heb het gewoon helemaal gehad.
zo zou ik me tovh helemaal niet horen en hoeven en moeten voelen. ik zou juist ook een keer diegene moeten zijn die helemaal instort en die dan ook een schouder heeft om op uit te janken of iemand om geweldig tegen aan de schelden, gewooon omdat dat ook een keer nodig is.

ik heb er gewoon geen zin meer in. iedereen om mij heen gaat door met leven, en zo krijg ik er geen enkele kans voor. zelfs mijn zogezegde zussen boeit het niet hoe het met mij gaat of mijn broertje, niet te spreken over mijn vader met zijn nieuwe snol.

owjah voordat ik het nog niet vertelt heb, hij heeft een neiuwe snol en woont sinds oud en nieuw met dan mens samen. of ik niet uit wil maken van hun leven samen....
fock jou, allebei

ik wil gewoon rust in mijn hoofd, en tegelijkertijd aandacht, zodat ik weet dat ik nog voor iemand iets beteken..