Ik ben boos, op mijn moeder. Ze wilt dat ik op zwervers schoenen blijf lopen in mijn allstars zit een gat, de binnenkant is kapot die schoen is gewoon helemaal kapot. Mijn moeder begrijpt er niks van
'Ja daar kan je nog gewoon op lopen met dikke sokke aan, niks aan de hand' waar slaat dat nou weer op? Ze liggen half uitelkaar en dan komt zij met z'n kansloze oplossing wat eigelijk niet eens een oplossing te noemen valt.
Anyway ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik niet langer op zwervers schoenen wil lopen en graag nieuwe zou willen 'Nou dan ga je toch met de Metro naar Amstelveen en ga je kijken of je nog garantie er op hebt en proberen gratis nieuwe te krijgen' .. en alweer borrelde de woede in mijn op. Weer probeerde ik haar duidelijk te maken dat het een kansloos plan was omdat ik er A geen garantie meer op heb en B
Amstelveen hier niet om de hoek ligt.
'Nou dan zoek je het zelf maar uit (mijn naam) .. ' en toen liep de loeder ik bedoel moeder weg.
Wat een raar mens zeg, ze loopt altijd weg als het haar niet meer zint en gaat vervolgens in haar eentje lol maken terwijl ze mij achterlaat met een probleem. Ze flikt het me gewoon altijd (ook met echte grote dingen) zij gaat lekker straks van twee uur tot ergens in de nacht feest vieren op iemands 50ste verjaardag .. tsssss
Ik begin gewoon te begrijpen waarom mijn ouders uit de ouderlijke macht zijn gezet en dat komt echt niet alleen door dit schoenen verhaal maar al vanaf het moment dat ik weer thuis ben gaan ze maar door met al hun bullshit en ze kwetsen mij er mee, ze doen me geestelijk heel erg pijn.
Ik voel me nu heel erg onzeker
En nu ga ik douche anders zit ik straks om drie uur nog in me pyjama