Logeerkamer
Pff. Echt conflict met mezelf hier.
Mijn ouders hadden een grote verbouwing afgelopen half jaar, en nu worden alle kamers opnieuw ingericht. Mijn oude slaapkamer krijgt nu een antieke kast (die ergens heen moet) en een bed (wat ze ook kwijt moeten, zo'n gietijzeren monster) en alle spullen die van mij waren gaan nu naar mijn zusje. En ik vind dat ik er weinig van kan zeggen. Ze vragen wat ik ervan vind, want "het is mijn kamer" maar ik ben er alleen in het weekend. Het wordt nu meer een logeer kamer dan mijn kamer. Niks persoonlijks, niks van mij, alles ingericht door mijn ouders, met hun spullen, met hun smaak.
Klinisch, wit, onpersoonlijk.
Logeerkamer.
Mijn studeerkamer is ook niet meer mijn kamer. Er staat een bureau ja. En mijn zusjes mac even opgeslagen, en dozen vol zooi, een oude matras. Het toekomstplan is hier een bibliotheek van te maken. Alle boeken erin, Lonk eruit.
Mijn ouders bedoelen het echt niet zo, mij het huis uit kicken, maar zo voelt het wel een beetje. Ze doen zo moeilijk als ik dan lang niet thuis kom, maar hoe kan ik nou "thuis" komen als niks van mij is?
Lonk, vrouw, 33 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende