vandaag met een van mijn keuze vaken moesten we spullen van de natres naar een fitness centrum brengen,
omdat de natres verkocht gaat worden ofzo.
en we onze (nog bruikbare spullen) mee mochten/moesten? nemen/weghalen daar.
wij alles in een truck van de natres geladen (ja zo'n hoog groen landmacht ding!)
en alles in de parkeer kelder van t fitness centrum gedumpt bij de rest van dat soort troep.
maar omdat de meeste leerlingen al uit waren, en met hun auto er achter de truck aan gereden waren om te helpen uitladen en opruimen, mochten zij naar huis.
waardoor ik met 5 andere overblven die met de fiets naar de natres waren gekomen dus daar heen terug moesten.
je snapt natuurlijk wel dat je niet met 6 leerlingen + een leraar in de stuur cabine kan,
dus moest ik met 3 andere in het laad ruim van de truck.
klep goed dicht, zijl dicht en rijden maar.
ik zat daar dus, op de rand van de laadbak tegen het zijl aan geleund.
er waren 2 aapjes bij die steeds aan de stangen die over de laadbak liepen gingen hangen en zwaaien.
er was ook 1 nieuwschierig aapje bij, die steeds aan de achterkant tussen de 2 stukken zijl (van de zij en achterkant) liep te gluren, of in het steun gat voor je voet in de achterklep.
op een gegeve moment begon hij hard te lachen.
wij natuurlijk vragen wat er was, zecht ie kom kijken aan de andere kant en let op de mensen in de auto achter ons.
dus ik kijken en toen we weer eens voor een stoplicht stonden ag ik dat ze verbaast keken en wezen naar de kant waar het nieuwschierige aapje stond.
wat bleek, meneer had zijn hand tussen de spleet in de 2 zeilen gestoken en was naar ze gaan zwaaien.
ondertussen werd de rij auto's lang mijn kant van de wagen ook steeds langer, en kreg ik door dat de mensen in de auto schuin achter de vracht wagen verbaasd/geamuseerd naar mij liepen te kijken.
(naja eerder naar mijn hand die het zeil zo ver als mogelijk, 5 cm opzij duwde, om te kunnen kijken en een klein deel van mijn gezicht.
die blik op de die gezichten vergeet ik echt niet meer
zo grappig zag die combi eruit, ze wisten werkelijk niet wat ze moesten denken!
aan beide kanten van het laadruim een hand uit het zeil is vanuit de auto vast en zeker een raar gezicht!
naja dat was mijn nutteloze "les/keuzevak" vandaag.
niet egt boeiend, maar dat boeid mij niet!
want dat is de helft van de verhalen hier toch niet egt.
zeker die van mij niet
kiss
mirjam