love and so on...

Je raadt dus nooit wat er is gebeurd.
Er is een jongen op mn werk, martin, waar ik een 1 geleden HELEMAAL gek op was. Ik was zooo verliefd! Maar hij was zo gemeen tegen me! Eerst deed hij dan of ie me ook leuk vond en daarna ging ie weer lekker met iemand anders staan te flirten. Dat soort dingen dus en ik werd er helemaal gek van! Ik heb echt lopen janken om die jongen.
Zegt ie vandaag opeens tegen me dat hij verliefd op me is. Ik heb m dus keihard uitgelachen, omdat ik in 1e instantie dacht dat het weer een stom grapje was....
Bleek dus niet zo te zijn...
ik ben terug gegaan naar hem en ik heb gevraagd of het een grapje was en hij zei van niet. Hij was zooo serieus. Ik zag het gewoon in zn ogen en ik stond helemaal te trillen, ik schrok me echt dood. En hij bleef maar vragen of ik ook verliefd op hem was en ik zei dat ik het niet wist. Toen vroeg ie of ik ook niet een klein beetje verliefd op m was en ik zei weet dat ik het niet wist. Hij keek zo zo treurig toen ie naar huis ging.

Het was ook heel raar, want hij begon me opeens zomaar dingen te geven. Hij gaf me eerst een koek en toen ie naar huis ging gaf hij me zn pen. Ik zei dat ik er al een had, zegt ie: Maar nu heb je dr twee...
Het is gewoon bijna symbolisch ofzo. Ik weet gewoon echt niet wat ik ermee moet. Als hij daar nou ff 1 jaar geleden mee was gekomen, ik weet wel dat dat niet kan, maar wat moet ik er nu mee.
IK BEN VERDOMME NET GOED OVER M HEEN, KRIJG IK DIT WEER. Het eerlijkst is natuurlijk om gewoon te zeggen dat ik niet verliefd op hem ben.

KUTKUTKUT!