loze beloftes..
ik las weer zijn reactie op mijn verhaal. De eerste keer dat hij weer contact met mij zocht na anderhalf jaar. Hij wa sweer eens op md en las mijn verhaal denkend dat het recent was. maar het was al van een tijdje geleden. Het was echt de meest liefdevolle reactie die ik ooit heb gelezen. Eerlijkgezegt heb ik huilend achter de pc gezeten omdat ik het allemaal even niet aan kon. hij maakte zich zo zorgen om mij. het was zo lief. ik heb hem daarna ook gelijk gebeld. Na dat hebben we ook een keer afgesproken. ik heb hem echt gemist. Het heerlijke praten met hem al vind ik het wel moeilijk als hij tegen mij over een nieuwe vriendin zou gaan praten maar dat laat ik natuurlijk niet merken. hij deed het ook gelukkig niet. Nu lijkt het nog allemaal fijn..
maar daarna wou ik nog een keer afspreken, hij kwam niet. We spraken nog een keer af, hij was er weer niet. Was niet te bereiken en ik was kwaad. toen ik hem eindelijk aan de telefoon had wou ik eigenlijk gaan schreeuwen maar dat kon ik niet want ik hoorde zijn stem. Het erge is dat ik altijd zal wachten. Hij maakt geen tijd vrij voor mij maar als hij tegen mij zou zeggen dat hij nu tijd heeft dan zou ik nu van mn stoel opstaan en op mn fietsje springen. Ik sms en bel hem veel maar hij mij niet. En dat doet vooral pijn omdat ik nu wel een goede vriend kan gebruiken en hij is dat. en hij is zo dichtbij maar niet hier. Misschien vind ik hem nog wel leuk, ik heb geen idee. maar ik mis vooral de gesprekken. dat hij precies kon zeggen wat mij beter deed voelen. Lees zijn verhalen maar eens, dan weet je wat ik bedoel. Ik mis hem heel erg en dat alleen hij is de hand heeft wanneer hij in mijn leven is, irriteerd mij. Ik hou niet van loze beloftes en toch pik ik het van hem allemaal. ik vraag me af hoelang ik dit nog aankan...
vriendschap kan overgaan in liefde
maar liefde nooit in vriendschap
zou dit waar zijn?
maar daarna wou ik nog een keer afspreken, hij kwam niet. We spraken nog een keer af, hij was er weer niet. Was niet te bereiken en ik was kwaad. toen ik hem eindelijk aan de telefoon had wou ik eigenlijk gaan schreeuwen maar dat kon ik niet want ik hoorde zijn stem. Het erge is dat ik altijd zal wachten. Hij maakt geen tijd vrij voor mij maar als hij tegen mij zou zeggen dat hij nu tijd heeft dan zou ik nu van mn stoel opstaan en op mn fietsje springen. Ik sms en bel hem veel maar hij mij niet. En dat doet vooral pijn omdat ik nu wel een goede vriend kan gebruiken en hij is dat. en hij is zo dichtbij maar niet hier. Misschien vind ik hem nog wel leuk, ik heb geen idee. maar ik mis vooral de gesprekken. dat hij precies kon zeggen wat mij beter deed voelen. Lees zijn verhalen maar eens, dan weet je wat ik bedoel. Ik mis hem heel erg en dat alleen hij is de hand heeft wanneer hij in mijn leven is, irriteerd mij. Ik hou niet van loze beloftes en toch pik ik het van hem allemaal. ik vraag me af hoelang ik dit nog aankan...
vriendschap kan overgaan in liefde
maar liefde nooit in vriendschap
zou dit waar zijn?
18 apr 2008
- meld ongepast verhaal
-
Ann*
vrijdag 18 april 2008 11:59
dit lijkt een beetje op het maikel en mij verhaal vn 2 jaar geleden...
weet je nog wat je toen tegen mijj zei lieverd?
heb je niet zin om binnenkort een keer af te spreke?
moet je maar ff pbe!
(K)
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 29 mrt 2013 Nieuwe fase
- O 23 apr 2012 Tepelpiercing; vraag ( 7 )
- O 23 okt 2011 ik zit te denken.. ( 2 )
- O 03 nov 2010 vraagje
- O 27 okt 2010 date crisis! ( 4 )
- O 11 okt 2010 aaaaaaaaaaaaaaaah ( 6 )
- O 01 okt 2010 vraagje aan md ( 16 )
- O 29 sep 2010 aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah ( 7 )
- O 15 aug 2010 ok f*ck
- O 13 aug 2010 vrijgezel ( 6 )
- O 12 aug 2010 vakantie gedoe
- O 11 aug 2010 ik heb net iets ontdekt... ( 1 )
- O 11 aug 2010 hoe ( 7 )
- O 19 apr 2010 *vraag* lekkere hapjes ( 8 )
- O 23 mrt 2010 verslaafd aan.. ( 4 )