hi,
vandaag dus de begravenis van tante wies. moest m half 8 opstaan, dus ik stond wonderbaarlijk ook om kwart voor 8 naast me nest. ik had niet zo veel/goed geslapen. ik ging vanacht eerst nog even foto's kijken. (bijna alle foto albums van me mama staan daar) ik heb de foto's al honderden keren gezien maar toch blijf ik kijken. maar goed. kreeg ik vanacht op eens een sms je van xander
dat het hem speet dat hij me pijn had gedaan, mijn reactie : "val dood" ik hoef zijn excuses niet, toen niet en nu ook niet. maar goed, om half 9 gingen we opweg naar belië, waar de begravenis zou zijn. het was heel mooi en ik heb veel mensen gezien die ik in jaren niet had gezien, zo kwam ik agnes weer tegen
ze woonde bij mij en me mama al sinds ik 3 was ofzow. ze was als een soort zusje voor me mama, maar na haar dood was ze weer terug gegaan naar belië. en nu zag ik haar weer, we hebben vele gelachen en herinneringen opgehaald.
om 4 uur was ik weer terug in zeeland, ik had me spullen gepakt en om 5 uur naar het station gegaan om de trein van half 6 terug naar leiden te nemen. ik was zo fucked up moe. ik de auto terug uit belië had ik wel geslapen maar het slaapt niet zo lekkr als er een veiligheidsgordel in je bek zit
op het station eerst wat gegeten (tomaten soep
) en toen naar huis. de rest van de avond doe ik helemaal niks en ik ben ook neit van plan iets anders te doen dan zitten en denken over alles wat er de afgelopen 4 jaar is gebeurt.... en das veel....
morgen om 4 uur naar de therapeute... ik weet nog neit wat ik haar moet vertellen, het gaat kut ja maar dat weet ze onderhand wel.....
pff, waarom moet alles nou tegenlijk gebeuren?? waar heb ik dat aan verdiend???