maar je houdt er wel rekening mee

ik heb dit verhaal al 100 keer willen schrijven en deze keer ga ik wel op opslaan drukken als ik klaar ben.

komt omdat ik weer es wat wil uitleggen maar de goeie woorden niet kan vinden.

Het gaat om dat er dan mensen zeggen: "je hebt ook zoveel meegemaakt, dat moet je verwerken"

Niks is minder waar, maar de manier waarop, dat vind ik TE....
Ik weet zelf meer dan anderen wat ik wel en niet te verwerken heb hoor, ik wil niet zeggen dat er niks aan de hand is maar ik wil ook zeker niet dat ik zielig gevonden wordt....

vanaf dag 1 heb ik gezegd: "als ik het erover wil hebben, begin ik er wel over"
continu rekening met me houden drukt je alleen maar met de neus op de feiten.

ik ben nu meer dan n half jaar verder, ben niet meer boos op K, neem dr op mn schuld na, niets kwalijk, woon zelfs weer in soest, wat ik al die tijd dat ik in baarn woonde graag wilde, ik woon er wel met iemand anders, maar dat ik nou kan zeggen dat ik dus nu de helft van wat ik wilde nu ook heb das ook niet waar, ik heb eigenlijk alles wat ik wilde, alleen niet op de manier dat ik altijd gedacht heb.

dus ik verwerk t zelf wel, ik praat erover wanneer ik t wil en dan praat ik over waar ik t dan wil hebben....

het gaat echt wel goed met me, maar ik denk wel veel na over wat er allemaal gebeurd is, en hoe snel dingen zo ontzettend anders kunnen zijn, dat is op zich best een enge gedachte.....

MAAR ook één die je heel sterk maakt, je komt weet-ik-veel-hoevaak in een hele diepe kuil, maar je komt er altijd weer uit, de ene keer in 3 maanden, de andere keer in 2 weken, en de volgende keer in 2 dagen. dus als je er altijd weer uitkomt kan niemand je (tot op zekere hoogte) wat maken..

Wat ik hiermee bedoel is, ik ben echt gek op V, maar als haar iets aan mij niet bevalt dan maar niet, zij wil dat ik haar neem zoals zij is, dus dan moet ze mij nemen zoals ik ben.... en vroeger dacht ik niet zo, dat zullen een hoop mensen niet geloven, maar ik heb ook een hoop dingen gelaten vroeger. ik hoop wel met mn hele hart dat V nu echt de echte ware is, en ik voel t ook zo, maar je "2e hersenen" weten dat ik dit al eerder gevoeld hebt en t ook fout ging...

je gaat er niet vanuit, maar je houdt er wel rekening mee.

ik ben nu gek op V maar iets meer dan n half jaar geleden had ik mn leven voor k gegeven, en nu ik zie hoe snel zoiets kan overgaan, weet ik niet wat de waarde ervan is, voor mij heel waardevol op t moment dat je van iemand houdt, maar zodra het over is, dan voelt t alsof t niks was, terwijl je diep van binnen weet dat t dus wel HEEL WAT was... maar t leven gaat door, pak jezelf bij elkaar en ga door.

ik kan weer niet uitleggen wat ik bedoel, maar heb beloofd als ik klaar ben op opslaan te drukken, en daar baal ik nu wel van, dus lees m snel voor ik m verwijder..