Nee, het is geen grondige renovatie, maar nu mijn ma de kozijnen van het gigantische voorraam in de woonkamer heeft geschuurd (buurvrouw: WIE maakt dat rare geluid?), gegrondverfd en ge-weet-ik-veeld, is het - volgens het ouderlijk gezag - tijd voor grondig nieuwe gordijnen.
Pa: 'donker, duidelijk.'
Ma: 'wit weer, geen twíjfel over mogelijk.'
Zusje: 'ik doe alles wat mama wil want mama is lief en papa is een sukkel.'
Ander zusje: 'als het maar niet rood wordt en als Marieke het maar niet leuk vindt.'
Ik: 'zoek het lekker zelf uit!'
Duidelijk. Daar hebben we opa en oma voor nodig.
Opa: 'ik ben het toch wel met m'n dochter eens', die opeens is overgestapt naar donker (tja, de verhoudingen zijn drastisch veranderd, misschien dat we 't morgen wel opeens met elkaar eens zijn)
Oma: 'ik weet het niet hoor, jullie hebben er langer mee te maken dan ik' (voelen we nu opeens het einde naderen?)
GORDIJNEN PASSEN!
Heel m'n bureau ligt vol met afgebroken stukjes gordijnrails, oké? Néé! Niet ook dáár ROOD! Ik wil nog zo áf en toe met normale ogen aangekeken worden! Bruin? Já! Bruin!
Pa: 'Lichtbruin!'
Ma: 'Donkerbruin!'
Pa: 'Effen!'
Ma: 'Met een printje!'
Opa: 'Wat m'n dochter zegt!'
Oma: 'Zoek het lekker zelf uit!' (nu weet ik van wie ik het heb, dat besluiteloze)
Tjaaa en nu hangen er 5 verschillende gordijnen voor het raam -_-' Zó kan het natuurlijk ook!