Md gedoe

Ik heb net met gemengde gevoelens het verhaal van Woman 26 zitten lezen. Ik vind dat ze wel een punt heeft, al snap ik dat het sommigen tegen de borst stuit. Er zullen altijd wel mensen bestaan die het echt zwaar hebben, en die niet zo sterk zijn dat zij zich overal doorheen slaan! Deze groep wil ik dan ook terzijde laten van het geen dat ik er van vind.

Ik lees geregeld verhalen dat ik denk ??!! Sommige vragen geven mij zo het gevoel dat ze meer een schreeuw om aandacht zijn dan dat dit daadwerkelijke zelfmoordplannen zijn. Sommige mensen komen gewoon liefde en aandacht tekort en proberen (wanhopig) aandacht te krijgen.

Internet is een vrij middel. Je kan er anoniem je verhaal kwijt, en je zal altijd wel iemand vinden die luistert. Vaak weet je niet eens wie het verhaal echt schreef. Ik bedoel, wie de persoon achter de letters is. Jullie weten ook niet wie de persoon achter deze tekst is. Ben ik een astronaut? Dokter? Wetenschapper? Verkoop ik friet of appels? Ben ik lesbisch of hetro? Doe ik wel of niet aan animal seks? Vinger ik mijzelf stiekem in de bus, of draag ik pertinent een kuisheidsgordel?

Dat mensen aandacht te kort hebben, kan duiden op eenzaamheid. Of aan gebrek aan begrip. Maar dat deze mensen daar anderen mee voor het hoofd stoten dat komt niet in ze op. Ze hebben op dat moment voor hun gevoel zoveel problemen dat ze vergeten dat anderen ook problemen hebben. Slechts hun probleem telt, of ze proberen angstvallig alles goed te willen doen, er voor iedereen te zijn en dit ook zo goed mogelijk te omschrijven.

Want Woman 26 nu meemaakt, begrijp ik heel goed. Zo iets is verschrikkelijk naar! Ik vind het dapper dat ze het met ons deelt, en ik snap heel goed haar gevoel. Het leven is betrekkelijk. Geloof me, niemand wil dood, maar sommige mensen willen niet het leven dat ze nu hebben. Dat is ook zo lastig. Onze hersenen en emoties zijn niet altijd logisch, niet altijd in te delen in wat wel eerlijk is en wat niet. Want dat is relatief. Gebaseerd op meningen. Wat de ene zielig vindt, is voor de ander niet meer dan sneu. Omdat de ene een heftigere referentiekader heeft dan de ander.

Alleen realiseer je wat je schrijft, realiseer je dat je sterker bent dan je denkt. Sta er eens bij stil hoe het voor anderen is om te lezen wat jij schrijft. Is het echt leuk de ander te beledigen? Is het echt nodig op bepaalde manieren aandacht te krijgen, of kan je ook nadenken om dit op een andere manier te krijgen?

En

Op deze site zitten veel pubers... die zitten in een moeilijke fase van hun leven. Emotioneel en lichamelijk maken ze zoveel veranderingen door. Ze kunnen hier niets aan doen. Dat ze egocentrisch lijken, is gewoon zo, maar daar kiezen ze niet voor. Door alle veranderingen hebben ze alle aandacht nodig hiervoor. Ze zijn niet met opzet onuitstaanbaar soms, of sekslustig, ze belanden ook in een fase waarin ze willen uitproberen, uitdagingen aan willlen gaan en grenzen op willen zoeken....

Na die fase komt vanzelf de fase dat je gaat inzien dat het anders moet. Dat je ook rekening moet houden met anderen, en dat gezag nu een keer bij het leven hoort net als regels en wetten. Dan is hun lichaam volgroeid, emotioneel zijn ze veranderd.

Laat de pubers lekker puberen, en laat de aandachttrekkers lekker aandacht willen trekken. Deze site is bedoelt om je verhaal kwijt te kunnen en als het verhaal je ergert, lees het toch lekker niet of erger je er niet aan, dat is zo zonde! Er zijn wel ergere dingen om je aan te ergeren.