mdfountain of sorrow and hope for life in eternity

Ik
voor mij
heb de vaste
overtuiging dat men alleen
van smart en lijden iets kan leren
en dat het oude beeld van 'loutering
en beproeving als door vuur'
maar al te waar is!

Het is
daarom dan ook
mijn ervaring, dat ik
door leed innerlijk meer gegroeid ben
dan door de eveneens onmisbare menselijke
vreugde?

Vreugde is zo
vanzelfsprekend, dat het net als goede wijn,
geen krans nodig
heeft
...

En
het is natuurlijk
wel wonderlijk dat zware tijden
innerlijke kracht{en} produceren kunnen,
die groeit/groeiden en groei geeft/geven
[alweer en telkens weer]:
de kracht{en} van de hoop [op beter tijden]
doet/doen leven.

Het geloof is
als de wortel van een plant,
waaruit de stengel van de hoop
omhoogrijst.

Vanuit de hemel
'wil' de zon haar levendmakende en trekkende lichtkracht
naar omlaag sturen.

En de regen
'wil' die kracht bevruchten:
diep in de menselijke 'ziel'
werkt de stuwkracht
naar boven.

Het zonlicht
bewerkt de stuwkracht,
die het leven geboren doet worden
en het vaart geeft
zodat de hoop ontwaakt in ons geloofsleven,
dat door de diepte van de smart
als geboortepijn
heengaat.

De hoop
dat g d 'zegenen' wil
omdat het 'geloof' weet heeft
van 'g ds zegenende'
kracht
...

Tussen
het Pasen van de uittocht uit Egypte
en intocht in Yeroesjalayim
en het Wekenfeest/Pinksteren
van heilige geest zie je mannen,
vrouwen en kinderen bijeen in hun geloof
dat yahweh die was
en komende wordende is
in ons
heilige helende geest kan geven
in de hoop en verwachting
dat hij/zij heilige
geest geven
"WIL"!

ZO
zijn zij
{WIJ}
als voormalige slaven
samengekomen om de terreur
van de ballingschap en de bezetting te ontgroeien
en daar helpt ook
'bidden en smeken'
bij!

Ze
{WE}
moesten dan misschien wel
lang 'wachten'
maar ons geloof bezweek niet
onder de meedogenloze druk van Babylon,
Egypte, Rome &
Nazi's?

De hoop
op beter tijden
stierf niet helemaal uit
en dus gaven zij
[en geven wij]
het bidden en smeken niet op:
dit onweerstaanbare natuurlijke
en geestelijke proces is
en blijft de kern van
ons bestaan.

Op
ALLE
plaatsen en in
IEDERE tijd voor ELK mens
dat onstaat en weer
'vergaat'.

ALLEEN
daarom leven wij:
in dat geloof met die hoop
op liefde.