me vriend en zus aardsvijanden van elkaar

hoi hoi
ik weet even niet wat ik moet
het begon eergister avond toen hij tegen me zei dat ik minimaal contact moet hebben met me zus
want hij ergert zich eraan dat me zus iedere dag een bakkiej koffiej komt drinken bij me als hij aan het werk is.
het punt is alleen ik heb geen contact meer met de rest van mijn familie en me moeder is overleden en me vader zie ik nooit dus het enigste wat ik nog heb is me zus en me nichtje en neefje
tevens woond zij twee huizen terug bij mij
me zus is geen lieferdje,ze heeft gigantische schulden en een gigantisch groot gat in haar hand en dan zijn me zus en zwager ook nog heel erg goed in zuipen en dan de kinderen vervolgends een broodje te geven omdat ze geen zin heeft om te koken.
ik snap heel erg goed dat hij zich ergert dat doe ik ook maar daarom ga ik er ook niet heen als ze aan het zuipen zijn
en recht in hun bek zeggen dat ze fout zijn helpt ook niet want ze doen er tog niks mee
dus het enigste wat je kan doen is iedereen in zijn waarde laten en lekker laten gaan.
ik wil niet hoeven te kiezen tussen me vriend en me zus
me zus is het enigste wat ik nog heb en sinds ik bij me vriend in huis woon ben ik verandert in een meisje dat haar mond houd en alles accepteerd omdat ik anders terug moet naar me zus om bij haar te wonen
ik houw zielsveel van hem met als gevolg dat ik alles accepteer
maar hij kan me niet laten kiezen tussen me zus en hem want dat red hij niet.
hij zou moeten begrijpen dat me zus nog het enigste is wat ik heb
en daarom doet het zoveel pijn
dat iedereen in de straat naar mij toe komt om over de fouten te praten die me zus maakt in haar leven en vervolgends doet me eigen vriend dat ook nog
als ik met me nichtje en neefje iets leuks wil doen kan dat volgends hem niet omdat me zus dat zou moeten doen met haar kinderen.
JA DAT WEET IK! maar zelfs als ze dat zou doen had ik nog wat leuks willen doen met ze.
ik houw van ze en ik wil hun blije gezichtje zien
ik wil dat me nichtje en neefje blijven logeren omdat dat kan en omdat het familie is van me
ik wil dat daniets bij me kan eten zonder dat ik moet nadenken wat me vriend ervan zou denken omdat ik weet dat hij het niet wilt
niks kan omdat het zijn huis is ik houw van hem en ik wil hem niet kwijt
maar ik raak de draad kwijt en ik word steeds onzekerder omdat er iedere keer wel weer wat is
de zenuwen liggen de hele dag door op me maag ik heb last van gespannen spieren ik kan dit niet zo
en ik wil niet bij hem weg
hoe moet ik hem duidelijk gaan maken dat ik anders met me familie omga dan hem!
en hoe maak ik duidelijk dat als hij wilt dat we een toekomst hebben,ik ook me vrijheid nodig heb om te doen wat ik wil doen! help me mensen alsjeblieft