Meisje 6 (storm)

We zijn inmiddels op 11 januari beland, vandaag ga ik weer aan het werk, wat mij complimenten van R. oplevert. Rond 11 uur krijg ik een berichtje binnen van manlief, hij komt me om 17 uur uit mijn werk halen.... Ik weet het gelijk, na 25 jaar huwelijk lees je elkaar tussen de regels door, stront aan de knikker! In mijn pauze stuur ik R. een berichtje, ook hij heeft er geen goed gevoel over.

Met pijn in mijn buik en knikkende knieën sluit in aan het eind van mijn werkdag de pc af. Als ik in de auto stap zie ik het aan zijn gezicht..... "vertel" mompel ik. Eerst is hij nog even stil en dan vertelt hij: ik deed de laatste dagen zo raar, hij kreeg argwaan en heeft ingelogd op bdsm zaken, daar las hij mijn dagboek en is zich kapot geschrokken. Ik reageer begrijpend maar vertel hem ook dat dit gevoel al zo lang in mij zit, dat ik me heel fijn voel en het gevoel heb om eindelijk eens voor mezelf te moeten kiezen.

Ik hou niet minder van manlief, zou hem voor geen goud willen missen, maar voel me ook zo gelukkig in het contact met R.... Dagen van praten, huilen en knuffelen volgen. We komen er niet uit, manlief gunt me alles, als het iemand was met wie ik afspraak om te praten zou het geen probleem zijn.... maar dat er seks bij komt in dit soort relaties gaat hem toch een stap te ver. Hij is bang me kwijt te raken en bang dat hij eraan onder door gaat als hij me zou moeten delen.

Ik krijg niet uitgelegd dat dit soort relaties zoveel anders is dan een huwelijk, dat het voor mij iets is wat los van elkaar kan bestaan..... op een gegeven moment begin ik zelfs aan mezelf te twijfelen, ben ik niet een enorme egoïst om dit van hem te vragen?

Natuurlijk bespreek ik dit ook met R. zijn verleden als GGZ hulpverlener maakt dat hij goed kan luisteren, zacht is in zijn reacties maar me ook waarschuwt voor de gevolgen die mijn keuzes kunnen veroorzaken.

Want dat is het, mijn keuze! Of ik nu kies voor een ervaring in de bdsm die eventueel een huwelijks crisis veroorzaakt, of voor het begraven van mijn gevoel en doorga alsof er niks aan de hand is, de keus is aan mij.

Laat dat nu net het grote struikelblok zijn, ik ben niet goed in kiezen. Hou van mijn veiligheidjes.....