Mensen Om Ons Heen.
Hallo Lezers,
Mensen kijken je altijd aan met die ogen die je al aan het scannen zijn en je aan het oordelen zijn.
Mensen willen nooit andere mensen leren kennen omdat ze bang zijn dat ze afgewezen worden omdat iedereen het doet.
‘Die is te dik met die wil ik niet omgaan’ dat kan misschien wel zo zijn maar soms is het niet het uiterlijk wat je moet beoordelen.
Mensen hebben ook een goed hart. (Sommige dan) niet allemaal.
‘Vrouwen met een knappe kop zijn veel makkelijker te benaderen’ dat is het nooit geweest.
Mensen met een knappe kop zijn meestal het arrogantst.
‘Mensen met een lieve hoofd zijn altijd lief’ niet alle mensen zijn lief. Iedereen heeft wel zo’n kant dat je denkt die kant ken ik nog niet.
Ik weet ook niet of ik die kant wil leren kennen.
Zo heeft iedereen wel wat.
Ik vind het mooie ervan is dat iedereen maar kan denken en sommige mensen zeggen gewoon wat ze denken. Zoveel mensen heb ik al vaker gehad.
Ze denken dat ze mij kunnen over meesteren.
Mensen lopen altijd te snel op mij af en zeggen: ‘’heey wie ben jij dan kan je je zelf delen met mij en mij vertrouwen?’’
Nou nee ik kan niet zo heel veel mensen vertrouwen.
Het klink misschien raar maar ik vertrouw alleen mezelf omdat ik weet wat ik aan mezelf heb.
Ik heb niks aan andere mensen.
Sommige zijn nutteloos en zeuren alleen maar aan de hoofd.
Dat soort mensen hebben geen leven en proberen ze jou leven te verneuken.
Mij is dat al eens een paar keer overkomen, maar ik laat dat nu nooit meer toe.
Ik ben die fout al een paar keer ondergaan en ik heb er van geleerd.
Ik geef mensen altijd heel veel kansen maar de kansen die mensen krijgen verpesten ze gelijk al weer en dan vragen ze om nog meer kansen.
Ik geef mensen te veel kansen omdat ik bang ben dat ik iedereen kwijt raak omdat ik er al zo veel kwijt geraakt ben. Ik heb daar heel veel spijt van en ik wil met sommige mensen niks meer te maken hebben.
Heel veel mensen hebben stukken van mijn hart meegenomen en nooit meer terug gebracht.
Elke dag voel ik leegte en kou door mijn hart heen gaan. Niemand is het gelukt om het te vullen. Ik vertrouw mezelf al niet eens meer met sommige dingen die ik doe.
Ik ben een gevaar voor iedereen.
Soms wil ik gewoon in een keer verdwijnen en niet meer omkijken.
Maar ik weet dat ik dan heel veel mensen pijn ga doen.
Ik heb er wel eens een droom over gehad.
Mensen stonden bij mijn begrafenis en de mensen die er stonden waren allemaal mensen van wie ik hield en om wie ik heel veel gaf.
Ik zag zelfs mijn beste vrienden die er nu ook al niet meer zijn.
Ik mis die mensen elke dag maar wat kan ik er aan doen.
Het enige wat ik er aan kan doen is verder gaan met mijn leven en denken aan de mensen die ik mis.
Soms wil ik gewoon rust en stilte om me heen.
Mensen verklaren mij voor gek als ik naar rustig muziek luister.
Ik heb het nodig voor mezelf zodat ik weet dat ik rustig word.
Mijn gedachten zijn raar maar ik ben ik en ik verander nooit voor iemand.
Ik ben Ik.
En ik ben uniek.
Groetjez,
DarkMess.
DarkMess, vrouw, 25 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende