Merry fokkin' pasen!

De titel is niet om de gelovige onder ons belachelijk te maken hoor… dus mocht je jeuk krijgen en de neiging te gaan schelden, vooral doen dan gaat het pas echt gezellig worden!

Als ik wakker word omdat ik moet plassen stap ik uit mijn bed sleep mezelf naar de wc als ik terug kom nodigt mijn bed me uit om nog even terug te komen, waarschijnlijk de enige uitnodiging die ik vandaag zal krijgen dus ik zeg gretig “JA” niet hardop natuurlijk maar van binnen al maakt het natuurlijk helemaal niet uit als ik hardop JAAA tegen mijn bed zou roepen want wie heeft daar nou last van?

Terug onder mijn dekens gekropen luister ik even naar de vogels maar hun gezang word verstoord door de kerkklokken… oh ja Pasen. Opeens zie ik gezellige gezinnetjes aan het paas ontbijt zitten (doen mensen daar nog aan?) met eitjes, en kinderen die eieren zoeken in tuinen… Het is er wel mooi weer voor, bedenk ik me als ik een straaltje zon door de gordijnen zie komen. Met mijn voet schuif ik het gordijn wat verder open de zon prikt in mijn ogen.. en ik kruip wat verder onder mijn dekens. Ik voel me boos en zou willen dat ik kon verdwijnen in mijn dekens net zo lang tot het boze gevoel weg is zodat niemand hoeft te zien dat ik boos ben alsof iemand zou zien dat ik boos ben? Iedereen is toch alleen maar bezig met zichzelf!!

Oh wat zijn we allemaal zielig, oh wat hebben we het allemaal zwaar de één kan nog harder klagen dan de ander daar wil ik toch helemaal niet aan mee doen? Zeer zeker niet zelfs! Ik vertik het om mee te doen. Ik kan beter in mijn bed blijven liggen en even doen alsof ik niet besta, nee dan gaat alles niet vanzelf over maar ach ik val er ook niemand mee lastig.

Opeens vraag ik me af of hij nog iets heeft laten horen, hoopvol pak ik mijn telefoon onder mijn kussen uit. Natuurlijk niet hij zou gaan stappen hij is daar een leuk meisje tegen gekomen en mij alweer vergeten en nu is hij waarschijnlijk met zijn dochters paaseieren aan het zoeken in de tuin, een tuin vol met mooie bloemen waar de zon waarschijnlijk nog veel beter tot haar recht komt dan hier in mijn kamer. Ben ik nu jaloers? Jaloers omdat hij nu niet alleen is en ik wel? Omdat hij nog wel deel uit maakt van een gezin? NOG wel ja…
Achteloos gooi ik mijn telefoon naar de andere kant van mijn bed, ik heb dat ding voorlopig niet nodig.

Ik staar naar het boek naast me een te vrolijk vrouwen boek met te grappige blunders die dan weer zogenaamd voor vrouwen heel herkenbaar moeten zijn, maar ik herken me absoluut niet in het gestuntel van de hoofdpersoon. Ik irriteer me eerder aan haar, wat een stom schaap is dat zeg! Toch lees ik maar door want iedereen praat vol lof over dit boek -ik had het in één adem uit- het boek heeft mij inmiddels al heel wat meer adem gekost maar op een moment als dit heb ik toch niks beters te doen en trek daarom het boek naar me toe, rol mezelf op en sla het boek open… al heel snel irriteer ik me aan het te vrolijke stomme gedoe en leg het boek weg ook mijn bed ligt niet meer lekker dus besluit ik er maar uit te gaan…

Als ik langs de douche loop beloof ik deze later nog wel even terug te komen voor een onderonsje. Ik loop meteen door naar mijn computer en start deze op, als automatisch open ik als eerste mijn mail… natuurlijk mail van vrienden die mij een kijkje gunnen in hun eigen mislukte leventjes… YEAH!!!