Met open ogen...

Vanaf de dag dat ze kon lopen wou ze al een hond.
Een die uit haar hand zou eten , en die ballen voor haar vond.
Zo,n een waar mee ze kon gaan lopen.

Vanaf het uur waneer ze kon kijken zocht ze al een vriend.
Een die heel graag zou gaan spelen, en die heel veel geld verdiend.
Zo,n een die steeds begint te lachen, als het leven je benauwd omdat vrienden je beschermen als
je heel veel van ze houd.

Ze droomd met open ogen dat heel de winter heerlijk zomer blijft.
Heel haar leven is een sprookje waarvan ze zelf elk hoofdstuk schrijft.
Waarbij ze soms een beetje overdrijfd.

Vanaf het uur dat ze kon denken dacht ze heel alleen in de stilte van haar kamer
een wereld om haar heen.
Een wereld vol met zachte kleuren.

Vanaf de dag dat ze kon praten gebruikte ze haar mond.
Om gedachten te verstoppen , als ze die onprettig vond.
Woorden waarmee ze kon gaan leven.
Waarheid met een korrel zout, omdat leugens je beschermen als je heel veel van ze houd.

Ze droomd met open ogen dat heel de winter heerlijk zomer blijft.
Heel haar leven is een sprookje waarvan ze zelf elk hoofdstuk schrijft.
Waarbij ze soms een beetje overdrijfd.

Als de dromen haar bedriegen denkt ze dat ze het verkeerd begrepen heeft.