Miel: HOE HET BEGON...

Stel: je gaat met je nichtje en wat vrienden van haar uit in Nieuw Vennep (of all places...). Voordat jullie uitgaan, gaan jullie nog even naar een goede vriend van haar vriendje, om wat te drinken en om te wachten op de rest van het groepje. Deze jongen blijkt heel behulpzaam te zijn, hij wil je helpen met je fiets op slot zetten, je jas ophangen en je biertje openen. Je hebt geen idee wie deze jongen is, hij kent jou ook niet. Je bent wat stilletjes, je praat niet zo snel in onbekend gezelschap, maar je vind het wel gezellig om met zn alln een beetje te zitten en naar de rest te luisteren. Die praten voor tien... Je merkt dat de behulpzame jongen ook wat stil is, hij kijkt ook wel vaak wat vluchtig jouw richting op. Leuk, dat gebeurt wel vaker, maar je let er verder niet op. Hij heeft wel mooie blauwe ogen... Als jullie eindelijk op de plaats van bestemming zijn, voel je je verloren. Het groepje begint lekker te kletsen, je nichtje ziet wat meiden die ze kent. Je staat in je eentje, wat nu? Steek je een sigaretje op, om jezelf een 'stoere' houding te geven.. Toch maar niet... Dan komt blue-eyes op je af. Waarom je er niet gezellig bij komt staan, vraagt hij.... Je kan er geen antwoord op geven, maar dat maakt niet uit. Het wordt al wat drukker, gezelliger ook... De vrienden blijken hartstikke aardig en grappig. Op een gegeven moment zit je aan de kant, blue-eyes gaat naast je zitten. Je begint maar wat nutteloos te lullen over de schaapjesverzameling van zijn moeder, wat moet je anders zeggen..?! Hij lult nutteloos terug, daarna valt het stil. Nog wat later kan de vriendegroep het niet meer aanzien, ze proberen jullie te koppelen op een verschrikkelijk genante en opzichtige manier. Een meisje haalt zoute stickjes uit een machine en probeert jullie over te halen tot een soort "Lady en de vagebond''-scene (ieder aan een andere kant van het verdomde stokje beginnen, waarnaar jullie niet meer verder kunnen dan elkaars mond). Je laat je niet strikken, kom zeg! Op een gegeven moment kan het meisje hiet niet meer aan: ze sleurt jullie naar de dansvloer, propt een stokje in de mond van het potentieeltje en begint jou zijn richting op te duwen. Je geeft het op, geeft je over aan iets wat je al de hele avond wilt doen.. Jullie zoenen, het is helemaal te gek. Jullie zitten de rest van de avond in jullie eigen wereldje, waar verder geen uitgenodigden zijn.

WILL BE CONTINUED...
27 apr 2006 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Minime
Minime, vrouw, 37 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende