een meisje,
zo klein.
net geboren,
nog allemaal heel fijn.
1 jaar later,
al een hele griet.
altijd vrolijk,
soms verdriet.
bij der 2e verjaardag,
vol plezier.
en driewieler,
kreeg ze hier.
een grote meid,
zo snel is ze al 3.
gezellig met je vriendjes spelen,
wie wil dat nou niet.
zo zit je op de crèche,
met een feesthoed op je kop.
al 4 jaar oud,
hop hop hop.
groep 2,
en je wordt al 5 jaar oud.
een vlotte babbel als de beste,
maar een hartje van goud.
als cadeau je nieuwe fiets,
en zo al 6.
met je feestje kook je,
maar je kijkt net een prinses.
met iedereen om je heen,
word je 7.
een vrolijke griet,
met een gezellig leven.
wat gaat het snel vooruit,
sneller dan je verwacht.
voor dat je t door hebt,
is ze al 8.
na al het plezier,
hier wat verdriet.
ze verloor haar moeder,
en dat wou ze niet.
veel verdriet,
maar ook veel hulp.
toch altijd een lach,
bij verdriet kroop je gewoon in je schulp.
alles verwerkt,
kwam de engel naar beneden.
een nieuwe mama,
kwam in het heden.
9 jaar oud,
en weer helemaal blij.
de tijd van verdriet,
staat je nog wel bij.
onze turnkampioen,
al weer bijna 10.
altijd de lach,
het verdriet liet ze niet zien.
haar ouders gingen trouwen,
met haar als bruidsmeisje.
11 jaar al,
nog steeds het eigenwijsje.
met haar twaalfde jaar,
op naar klas 1.
een goede leerling,
ja dat zag je meteen.
het ging goed op school,
nog steeds welles een dip.
maar altijd kwam ze er boven op,
nooit was ze sip.
13 jaar,
een vrolijke meid.
altijd lol en plezier,
maar ook nog wel onzekerheid.
altijd zal dat er blijven,
nooit gaat dat helemaal weg.
maar wie dat niet accepteerd,
die heeft gewoon pech
Dit was mijn 100-ste gedicht! ik ben er heel trots op! het gaat over mijn leven, elk stukje ongeveer een jaar. ik ben nu dus 13 en daar eindigd het ook! op naar de 200!