mijn beestje gaat langzaam dood

klote, ik voelde me net weer lekker. mijn kat, de kat die ik nu alweer 14 jaar in huis heb, heeft een tumor in haar lever. het is geen kwaadaardige, dus pijn heeft ze niet. wel wordt ze steeds zieker. misschien moeten we na een tijdje een beslissing gaan nemen, wanneer het echt niet meer te dragen is voor haar.
vind het zo erg, veel mensen zullen de band tussen het baasje en het huisdier niet snappen. maar toch, moortje betekent veel voor me. er zijn tijden geweest dat ik me zo kut voelde dat ik er geen woorden voor had. dus ik kon dan ook met niemand praten. maar dan kwam ons moor even mijn kamer binnen en bij me liggen. en dan keek ze me aan, alsof ze me begreep. ze deed niets, maar toch gaf ze me dat kleine beetje steun dat ik toen nodig had.
ik herinner me vorig jaar, toen we voor twee en een halve week naar italie gingen. ik zou een week eerder naar huis gaan, ivm wedstrijden. nu was ze wel alleen thuis, maar zouden mijn opa en oma elke dag langskomen om haar eten te geven en het huis bij te houden. nu bleek dat ze de hele tijd dat wij weg waren niets had gegeten, maar gewoon bij een stoel die bij de deur stond op ons heeft liggen wachten. ik kwam thuis en ze begon gelijk weer te eten, en bij me te liggen. die nacht had ze ook bij me geslapen, arm beestje. ze was zo dun!
nu voel ik me dus wel klote. verwachtte aan de ene kant wel dat ze dood zou gaan, maar had deze manier niet verwacht. waarom niet gewoon uit ouderdom, vredig in haar slaap? nee, wij moeten uiteindelijk de keus weer maken. hoe weet je dan wat rechtvaardig is? hoe weet ik of ze pijn heeft of niet? voel me kut... verdrietig
26 mrt 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van FiGa2003
FiGa2003, vrouw, 39 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende