mijn ***leven

oke een poging tot dan..
van tot mijn 10e weet ik eigenlijk vrij weinig ik weet alleen situaties van vallen en opstaan.. niet huilen en groothouden ik weet ook dat ik wel leuke vriendjes en vriendinnetjes had in die tijd maar ze zijn nooit goedgekeurd door mn ouders. ze kwamen allemaal uit de straat en we waren echt zo'n gang alleen dan dus zeg maar als kleine kinderen van tussen de 6-12
wel grappig.
op mijn 11e verhuisde we naar alphen daar was ik het niet mee eens. eenmaal aangekomen in alphen viel ik in een diep zwart gat qua school en qua omgeving. geen leeftijdsgenoten in de buurt op school een klasje van 15 kinderen en een kloteklas wat iedereen vond maar er werd nooit iest aan gedaan. vanaf dietijd werd de band tussen mij en mn ouders alleen maar slechter, ik ging puberen en zette me af tegen hun niet eens zo ernstig want na een tijdje was wel duidelijk dat mn ouders vooral mn moeder sterker waren dan ik. en nu praat ik over verbaal en non verbaal. misschien kan ik ze niks kwalijk nemen als ik in een zwart gat viel hun misschien ook? maar vanaf die tijd ben ik keer op keer weer met de grond gelijk gemaakt, in de grond getrapt. het is er ingeprent dat ik minder was als mn zusjes en broertje. ik was nergens goed in, ik was dom, ik was een slecht voorbeeld voor mn zusjes, ik was dik, ik had er niet moeten zijn. keer op keer te horen dat ik zo was (en dit zijn een paar voorbeelden van de veel meer die er zijn) -het was misschien tot mijn 11e ook altijd wel zo dat ikminder was als de rest maar daar kan ik me niet zo veel van herineren gelukkig maar misschien.. ik kan me wel herrineren van die tijd dat ik altijd naar buiten moest als ikiets fout deed (terecht dus) en wat ik me ook herriner is dat mn moeder me een aantal keer geslagen heeft in die tijd het gaat nu om een keer of 6 wat ik me herriner later is het erger geworden. het rare was als mn zusjes en broertje iets fout deden hoefde ze niet weg stom toeval?-
misschien is het zo erg nog niet wat er thuis allemaal met mij gebeurd als het maar bij schelden bleef daar kon ik me op den duur ook voor afsluiten. misschien had mn moeder dat wel door want ze is later ook gaan slaan... de sfeer thuis werd steeds kutter voor me en ik ging troost zoeken buitenshuis bij jongens en daar is het misgegaan vanaf toen ben ik keer op keer sexueel misbruikt.. verkracht, aangerand, verplicht sex voor geld onder dreiging (dubbel op) in het begin kreeg ik nog wel liefde ja van die gasten maar het werd altijd maar klote ik was een kwetsbaar meisje geworden, maar keer op keer vertrouwde ik weer een nieuwe gozer die me vervolgens weer hard op de feiten gedrukt heeft. er zijn wel goeie gozers die ken ik ook maar niet voor mij, ik ben een meisje die een heel verleden met zich meedraagt en dat verleden bepaald mijn doen en laten en veel jongens kunnen daar niet mee omgaan. jammer maar waar.

nu woon ik niet meer thuis (al langer als een jaar nu) het ging gewoon niet meer. in dat jaar heb ik veel verschillende adresjes gehad maar nu zit ik goed. ik heb een tijd bij mijn toenmalige vriend gewoond in die tijd heb ik een abortus gehad ik was zwak en was ziek, viel veel af het ging niet goed met me. in die tijd ben ik ook verkracht niet door mijn vriend maar door iemand anders van die verkrachting ben ik ook zwanger geworden. ik besloot het kind te houden en toen is onze relatie stuk gelopen. na die tijd heb ik nog een vriend gehad inmiddels is dat ook weer uit. ik zit gewoon niet lekker in mn vel en misschien moet ik wel helemaal niet meer aan jongens beginnen, ik kwets ze toch keer op keer.
gelukkig heb ik ook goede ervaringen met jongens het zijn er niet veel maar ze zijn er wel ik vertrouw ze misschien niet voor de volle 100% maar ik wantrouw ze ook niet voor de volle 100%...
thuis bij mijn ouders gaat het inmiddels ook niet goed meer, na een faillesement van het bedrijf van mijn vader een rechtzitting tegen hem en veel stress is mijn moeder het huis uitgegaan waarschijnlijk komt ze wel weer terug, ik heb vaker meegemaakt dat mijn moeder op het punt stond het huis uit te gaan en het toen toch niet deed of binnen 1 dag weer terug kwam.
misschien ga ik wel weer een keer terug naar huis. maar nu niet want ikheb het nu moeilijk genoeg met mezelf en ik ga dat eerst oplossen, daarna ga ik misschien thuis een aantal dingen bepraten.

nou dat was het in het kort en even snel opgeschreven..
liefs verdrietig
27 okt 2003 - bewerkt op 29 okt 2003 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van think
think, vrouw, 38 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende