Mijn leven lang zal ik haar kwetsen

We voelden ons de laatste maand als herboren: Onze relatie kreeg een stroomstoot. Begin april schonk ik haar een verassingsweekend cadeau. Koffers gepakt en samen met onze zoon naar Nederland getrokken (ze wist van niets). Op de dag van haar verjaardag ouders, alle familieleden laten overkomen voor een hapje en een drankje (ze wist van niets). Voor moederdag: onbijt op bed, een boeket en een kaartje: ze was in de wolken en uiterst ontroerd, wat kun je nog meer wensen ... Allemaal om haar wat meer aandacht te geven

Nu liggen de kaarten anders: ik verneder en kwets haar teveel.
Ik weet het soms niet meer. Begrijp mijn vrouw niet altijd. Was me dat weer een leuke avond en nacht zeg, ppppfff. Zondag moesten we bij mijn schoonbroer gaan barbequen voor zijn 32ste verjaardag. De dag was goed begonnen, waren wel nog wat moe van de avond ervoor, want lagen pas om 1u in ons bed. Moesten ons dan ook weer haasten om op tijd te zijn. De discussie begon dan in de wagen omtrent hetzelfde onderwerp: "Ik wil geen ruzie stoken" zei ze "maar waarom moet jij steeds weer doordrammen over die paramotorsport (mijn droom die ik ooit in vervulling wil zien gaan )". Blijkbaar kwets ik haar de laasten tijd nogal wat door met vrienden te praten over: "Ik mag niet zus, ik mag niet zo, ..." Ze vind dat ze er hierdoor als "de slechte" wordt bestempeld. Tijdens de BBQ heb ik dan ook wat veel gedronken en het was heel warm en dan opnieuw moet ik over haar, t.o.v. haar broer en ouders, zitten klagen. En dat was dan ook weer de aanleiding tot de ruzie van gisterenavond. Ik geef toe dat ik iets teveel had gedronken, maar dat ik haar weer op een bepaalde manier heb vernederd, dat zou ik niet meer weten. Isabel is dan ook nog maar pas een maand zwanger en de hormonen zullen hier ook wel weer parten spelen: heel emotioneel zijn. We hadden beiden hoofdpijn en Isabel had daarbij nog buikpijn en al huilend ging onze discussie in bed verder: "Jij moet mij steeds afbreken t.o.v. iedereen, je zegt steeds: het is nooit waar. Kun jij nu nooit eens boffen met mij en als ik je ongelukkig maak, dan moet je maar van me weggaan." Maar is dat nu allemaal waar het om draait?? Ik wou dat ze een beetje harder was en niet ieder woord gaat ontleden wat er gezegt wordt.

Ik ben zeker niet ongelukkig met haar, integendeel, ze is anders een pracht van een vrouw, maar dat moet je keer op keer gaan bevestigen door aandacht te schenken. We hebben onze pieken, maar meestal is ons leven gewoon GEWOON. ik wil ook wel eens wat avontuur beleven, eens iets anders dan de normale levensloop die we nu hebben. "Wees tevreden met wat je hebt" zegt ze. Tuurlijk is dat een levensspreuk die je moet waarderen, maar als dit levenslang rond hetzelfde thema blijft draaien dan is je leven toch maar gewoon, en zal zij zich blijven gekwetst voelen door wat ik graag eens wil en hebben wil.