Mijn mislukte liefdesleven -DEEL 3-

Zo gezegd, zo gedaan. Ik liep vanaf Brian naar Jens toe en hij stond me in het begin van de straat al op te wachten. Jens was een goede jongen, hij was weliswaar aan het daten met een meisje, maar hij stond klaar voor mij en hij gaf echt om me. Die avond sliep ik op de logeerkamer, althans, dat was de bedoeling. Ik werd 's ochtends gewoon bij Jens in bed wakker, en wat er verder gebeurd is kan je wel raden.

09:03 Brian: sorry sorry sorry
09:03 Brian: ik was in slaap gevallen en werd nergens van wakker denk ik..

Jens las dit toevallig mee en zei al meteen dat ik dit niet moest geloven.

09:15 Megan: oke

Ik besloot heel de dag geen aandacht meer aan Brian te besteden en ik liep vanaf Jens, naar Amy toe. Daar gingen we vanaf 14:00 uur 's middags al lekker aan de sangria, want er stond weer een nieuwe festivaldag op de planning. Deze keer werden we afgezet door de ouders van Amy. Toen we op het festivalterrein aankwamen stond Brian daar ook al meteen. Ik heb hem begroet met een kus, maar ben de rest van de dag mijn eigen gang gegaan, en heb zijn appjes niet gelezen.

Het was een leuke, warme dag. Waarbij de nodige drank naar binnen ging. Ik zei op het einde tegen Amy dat ik nog even naar de wc zou gaan en dat we erna de bus terug zouden pakken. Toen ik op de wc aankwam stond daar Nina, een meisje die ik kende uit het dorp, verder nooit echt mee gepraat, maar we wisten van elkaar wie we waren. Ze sprak me aan: "Megan, sorry, maar ik heb vannacht bij Brian geslapen, we hebben seks gehad.. ik hoorde je heel vaak aanbellen." De grond zakte echt weg onder mijn voeten. Mijn onderbuikgevoel zei al dat het niet klopte, maar dit ging me echt te ver. Natuurlijk had ik die nacht zelf ook met Jens dingen liggen doen, maar wederom was Brian de eerste die mij liet vallen. Actie reactie...

Ik rende terug naar Amy en opende mijn telefoon:

15:06 Brian: bij welke stage staan jullie? dan kom ik even langs
18:04 Brian: heb je al gegeten? wil je anders samen iets halen?
19:05 Brian: hoelaat gaan jullie terug?
20:50 Brian: leef je nog...?
22:04 Brian: ik ga nu naar huis.. laat me aub iets weten
00:19 Megan: hoe neukte Nina vannacht?

Zo, bom gedropt en telefoon uitgezet. We gingen met de bus terug naar ons dorp en zijn daar nog in de Koster beland, waar Brian gelukkig niet aanwezig was. Ik luchte die avond mijn hart bij een paar schoolvrienden van Amy, waaronder Sem. Ik was zo dronken en zo van het padje af, dat ik besloot hem te zoenen, midden in de Koster, waar ook alle vrienden van Brian bij stonden, maar echt, het kon me zo weinig schelen.

De volgende dag had ik gelukkig een vrije maandag, ik was pas om 08:10 uur thuis.. We waren nog bij Sem gaan afteren. Op die kus in de Koster na was er niks gebeurd tussen ons. Behalve nog heel veel drankjes en een paar snuifjes, zijn we veilig thuis gekomen. Ik besloot toen ik thuis kwam nog even in de douche te springen en mijn telefoon te checken, ik had 48 gemiste oproepen van Brian... 48, sick. Geen appjes, alleen gemiste oproepen. Ik besloot, na 24 uur wakker te zijn geweest, met heel veel alcohol en drugs in m'n lijf, om hem toch maar even terug te bellen.

B: "Megan, het spijt me zo. Ben je net wakker?"
M: "Nee, ik moet nog gaan slapen."
B: "Oh... ben je bij iemand anders geweest vannacht?"
M: "Nee, ik heet geen Brian"
B: "Ik was zo dronken, ik weet niet waarom ik dat deed. Ik wil echt alleen jou. Zij stelde niks voor"
M: "Ik wil vooral eerst slapen nu, ik kom vanavond wel naar jou om te praten."

Ik sliep tot 17:00, heb een eitje gebakken, en ben toen in de auto gestapt naar Brian. Hij smeekte me bijna op z'n knieeen om hem terug te nemen en opeens boeide het me allemaal zo weinig meer. Hij had me geraakt op een niveau waar ik nog nooit geraakt was, het boeide me ook niet meer dat ik tegen hem loog over Jens, en over Sem. Hij was de waarheid niet eens waard. Maar hij was mijn woede, mijn energie en mijn tranen ook niet waard. Het enige wat Brian nog voor mij was, was goeie seks. En dat is hij nog heel lang gebleven. We bleven elkaar voorliegen en afspreken. We bleven iedere dag appen en we bleven boos op elkaar worden als de een "vreemd" was gegaan.

Het was een rare situatie. Van juni 2019 - september 2019 was ik met Brian. Maar van september 2019 tot juni 2020 was ik met heel veel jongens, maar nog steeds met Brian. 9 maanden lang hebben we elkaar voorgelogen. Ik denk dat ik in die 9 maanden wel 10 anderen gehad had, hij minstens net zoveel. Maar dat zeiden we niet tegen elkaar, af en toe dan werd er wel geroddeld, en hoorde ik iets van zijn avonturen of andersom. Maar dat ontkenden we dan, en de ander nam daar genoegen mee.

Tot juni 2020. Hij ontmoette een meisje, Miriam. Miriam was net zo oud als hij, was lerares basisonderwijs, deed ook aan handbal, was blond, was knap. Miriam was eigenlijk een kopie van mij, maar dan ouder. Ik werd weggezet, geblokkeerd op alles, ik was niet meer goed genoeg, dat ben ik nooit geweest voor Brian, maar nu was ik zelfs niet meer goed genoeg voor de seks. En voor het eerst sinds 1 jaar, voelde ik me rot om Brian. Nu ik hem definitief kwijt was, brak mijn hart echt. Maar het was beter voor me. Een week lang heb ik me super rot gevoeld, Amy, Do en Jiesa konden zeggen wat ze wilden, maar ik miste hem. Maar na die week, heb ik er geen traan meer om gelaten. Ik ging door met mijn leven. Ik ging de zomer in, ging op vakantie, maakte tinder aan, had leuke dates, zat nergens meer aan vast. Ik genoot ervan. Totdat ik in september tegen de liefde van mijn leven aanliep.. in jawel.. de Koster. We zijn nu 1 jaar en 2 maanden samen, wonen 2 maanden samen en alles gaat super goed.

Brian stuurt me af en toe nog stees berichtjes... maar nu kan ik me er wel tegen weren. Nu weet ik hoe het voelt om echt verliefd te zijn.

Dat is fijn.