mijn opa (gedichtje)
Mijn Opa,
Lang en statig,
Voor dat witte gebouw
met zijn rode dak,
Zijn groene tuin,
De zon achter,
Spreekt met een zachte stem,
Geruststellend en tevreden
Met een lach op zijn gezicht.
Ik zie de gelijknis,
starend naar de foto,
naar de houten tafel,
en spijt, spijt
dat ik niet zei
hem vertelde wat ik dacht
Ik zie de gelijknis,
de gelijknis met mij
Lieve Opa ik mis je
faceless, vrouw, 36 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende