mijn opa (gedichtje)

Mijn Opa,

Lang en statig,
Voor dat witte gebouw
met zijn rode dak,
Zijn groene tuin,
De zon achter,
Spreekt met een zachte stem,
Geruststellend en tevreden
Met een lach op zijn gezicht.
Ik zie de gelijknis,
starend naar de foto,
naar de houten tafel,
en spijt, spijt
dat ik niet zei
hem vertelde wat ik dacht

Ik zie de gelijknis,
de gelijknis met mij


Lieve Opa ik mis je vrolijk verdrietig
28 mrt 2005 - bewerkt op 28 mrt 2005 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van faceless
faceless, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende