Mijn Pappie

Ik heb net een brief geschreven aan mijn vader... Omdat ik hem toch best wel dankbaar ben wat hij voor mij heeft gedaan. Hij heeft me geholpen toen ik bij mijn moeder wegliep. En na heel veel shit, lijkt het nu steeds beter tussen ons te gaan... Dit heb ik hem geschreven:

Liefe papa,

Ik schrijf deze brief om je te bedanken.
Voor alles wat je voor me hebt gedaan…
Je hebt me echt uit de shit gehaald. En daar ben ik je echt dankbaar voor.
Ik ben dan misschien niet de perfecte dochter. En ik gedraag me misschien niet altijd goed enzo. Maar dat ligt niet aan jou!
We kunnen lol samen hebben. Maar ook serieus praten. En dat vind ik fijn.
Dat is iets wat ik eigenlijk nooit met mijn moeder heb gehad. En wat ik nu pas ervaar. Dat je ook goede dingen met je ouder(s) kan delen.
Ik zou zoveel dingen tegen je kunnen zeggen, maar nu ik deze brief begonnen ben, weet ik ze niet meer.
Dat je me af en toe op m’n flikker geeft, is wel nodig natuurlijk, daar ben je m’n vader voor. En daar zie ik het nut op dat moment meestal niet van in. Maar als ik erover na ga denken, snap ik dat wel.
Soms ben je wel eens gefrustreerd, door omstandigheden. En meestal komt dat dan doordat mijn moeder weer wat heeft gedaan of gezegd. En ik zie wel dat je dat heel erg irriteert of misschien nog wel pijn doet.
Mama kan me nog steeds raken. Dat wil ik dan vaak niet toegeven, maar ze kan me nog heel goed pijn doen. En volgens mij weet ze dat zelf ook. En waarschijnlijk heb jij dat ook wel door. Maar ik wil niet dat ze dat nog kan, Ik wil niet dat ze m’n leven nog langer beïnvloed. Dat heeft ze lang genoeg gedaan, en dat moet nu afgelopen zijn.
Ik wil mijn eigen leven leidden. Dat heeft dan misschien zo zijn ups en downs, maar daar kan ik wel mee leven. Zolang ik zelf maar over mijn leven kan beslissen. Met de nodige invloeden van buitenaf natuurlijk. Maar het is en blijft nog steeds míjn leven.

Dat wilde ik even zeggen…
Gewoon dank je wel voor alles wat je hebt gedaan, en nog steeds doet.
-xxx-
Saskia

Ik twijfel of ik hem wel moet geven, of het niet heel stom/dom over komt. Maar ik denk dat ik 'em gewoon geef. Hij zal me toch niet hard in m'n gezicht uitlachen neem ik aan... Ik bedoel, hij is m'n vader. Naja
I shall see...
=xxXxx=
AiksaS
14 feb 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van AiksaS
AiksaS, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende