Ja idd, ik heb ook een mindere kant in mn karakter, alleen weinig mensen krijgen die kant snel te zien. Die kant komt eigenlijk ook alleen boven als ik niet lekker in mn vel zit of dat ik op een bepaalde, verkeerde manier behandeld wordt. En eigenlijk is die kant zo slecht natuurlijk niet, hij beschermt me van pijn en verdriet.
Gister kwam op mn werk weer ff-tjes iets evils in me boven.
Ik had s morgens al gewerkt en was eigenlijk al best moe, komt Miss Bimbo in mn hoek om een dweiltje te pakken. Miss Bimbo is ehm, nou ja, laten we zeggen dat als je t woord HUPPELKUT opzoekt dat je waarschijnlijk een foto van haar hoogblonde kop met een kilo make up ziet.
Erg weinig verstand, neerbuigend, en een verwaand prinsesje en vaak zo fake als wat. Zo'n beetje mn tegenpool dus.
Nu sta ik tussen haar en de dweiltjes in een hoek, en normaal als t vriendelijk wordt gevraagd of ik met een sorry zachtjes opzij geduwd wordt, is er weinig aan de hand. Maar niet Miss B., die zucht luid en begint chagrijnig met: "gaat eens opzij!". Nu geloof ik zelf in de uitdrukking van: behandel iemand zoals je zelf behandeld wil worden, en zij vroeg er dus voor de rest van de avond om gefokt te worden door me. Niets werd meer normaal/vriendelijk door me beantwoordt (wel een grote smile erna
) en alles werd net iets trager gedaan om haar nog ongeduldiger te laten worden en meer te doen zuchten en mokken(ze kreeg ook nog op dr kop van t hoofd van de bediening dat ze zo traag was
). Ik geloof dat ik ook verder dr kookpunt had bereikt toen ze met de opmerking kwam van dat t stonk en ik antwoordde met de klassieker: "Dan moet je kleinere stappen nemen!" If looks could kill
....
Maar daarna dr nog wel even geholpen met ontbijtjes naar voren brengen, zo ben ik dan ook weer. Ik neem me iig weer voor dat als ze me niet vriendelijk behandeld ik genoodzaakt ben dr weer te lopen fokken.
En t stomste is nog: eigenlijk mag ik dr nog best wel, zolang ze maar lief is..
Liefs,
Not-So-SweetBro