was deze week op bezoek geweest.
ik zie hem 1 keer in de 6 maanden misschien?
nja hij nam me even mee uit eten in harligen.
gezellig
hij was er 3 uurtjes denk ik.
ik koos natuurlijk de twee broertjes uit.
heerlijk eten daar altijd
niet veel bijzonders om te vertellen..
het is emotioneel zwaar en vermoeiend..
hij is nogsteeds behoorlijk paranoia en nja gwn een autist..
maar hij leeft zoals hij dat wil..
hij is echt dom soms..
hij gaat nooit naar de huisarts.
wsl iets met zijn longen... "ach ik zie wel.. ben niet bang voor de dood" zegt hij
achja. hij moet het ook maar weten..
met een beetje therapie had hij nog kunnen genieten van het leven..
met hij is te paranoia daarvoor om dat zelfs ooit te kunnen accepteren