..-..Mijn Verhaal..-.. Suus

dis t eerste gedeelte van mijn verhaal wat ik aan het schrijven ben, beetje over mezelf, beetje niet..wil graag reacties van jullie wat je er van vind!!

Suus werd wakker, langzaam wende haar ogen aan het felle ochtendlicht. Haar moeder schoof de gordijnen open.Shit, gauw mn armen onder de dekens, want ze had het weer gedaan, ze had gisteravond toen iedereen weg was weer met een scheermesje in haar arm zitten krassen en snijden.Buiten was het licht, het zonnetje schijnt, maar Suus voelt zich weer zo depri. Maar toch doet ze zich vrolijk voor. Ze wil geen aandacht trekken, ze wil niet anders zijn.ze dwaalt weer af met haar gedachten en denkt aan alles en nog wat.SUUS!! kom nou uit je bed, straks kom je nog te laat op school.nou dat zal mij wat interesseren of ik op tijd op school ben.Suus haat school.vreselijk. met veel tegenzin komt ze uit bed, vliegt gauw onder de douche, kleedt zich aan, neemt een hap brood en n slok thee.ze heeft toch geen honger. Vlug loopt ze naar de bus, en die haalt ze op het nippertje. In de bus dwalen haar gedachten weer op, ze sluit zich helemaal af van de hele wereld, haar discman staat aan en ze denkt aan van alles en nog wat.dat ze vandaag weer geen zin heeft om iets te doen, dat ze zich weer zo raar voelt. Diep in gedachten verzonken word ze aangestoten door Isis, haar vriendin. Ze zitten niet bij elkaar op school, maar Isis woont een paar straten verder op. Ze praten wat en lachen wat. Als Suus op school komt rookt ze rustig een sigaretje. weer een dag. Ze heeft echt geen zin. Als de bel gaat gaat ze toch maar naar binnen, van spijbelen krijgt ze alleen nog maar meer gezeik. En tenslotte wil ze niet opvallen, dus doet ze maar zo normaal mogelijk tegen iedereen, hoeveel moeite het haar ook kost, ze wil niet anders zijn, ze wil niet opvallen.ze wil niet anders zijn. Ze wil een doodgewone leerling zijn, die alles makkelijk redt, en zonder zorgen het leven doorgaat.maar waarom lijkt dat dan voor Suus wel zo moeilijk? Soms word er wel eens aan haar gevraagd, Suus gaat alles wel goed met je? Wat is er met je? Maar dan antwoord ze heel standaard, oh, er is niks aan de hand hoor, alles gaat goed. Maar ondertussen.ze moesten eens weten dat ze dit leven helemaal niet leuk meer vind, dat ze toch begint te twijfelen of ze nog wel wil leven, ook is er niemand die weet dat ze zichzelf snijdt en krast. Maar omdat Suus helemaal gek word van het gevraag, doet ze maar alsof alles goed met haar gaat. Ze probeert vrolijk en druk te doen. En omdat ze zo vaak doet alsof alles goed gaat begint ze er zelf ook in te geloven dat alles goed gaat. Ze denkt dat het wel goed met haar gaat, nog niet helemaal toppie, maar wel beter als eerst.denkt ze. Want ze blijft toch nog steeds snijden in haar armen en enkels. Er zit toch nog wat en omdat ze met niemand kan praten blijft ze toch maar snijden en krassen. Want ze moet het toch kwijt. Met gym op school draagt ze shirts met lange of driekwarts mouwen en ze heeft zowiezo sokken aan dus er is niemand die iets merkt aan Suus. En dit is eigelijk al een heel tijdje aan de gang, dus Suus is eigelijk al heel lang aan het toneel spelen.
Ze zet eigelijk altijd een masker op. Ze wou dat dit eens over was, dat ze echt lol had, dat ze echt kon lachen. Dat ze stopte met het snijden en krassen. Ze wil eigelijk al heel lang stoppen maar de drang is te groot, het gaat vanzelf. Ze kan zich er niet tegen verzetten.Suus eet ook niet veel meer, ze eet omdat het moet, ze eet om niet op te vallen. En zo leeft ze dagen, weken, maanden lang. Zo komt ze alle tijd door, hopen dat alles weer goed komt, dat het vanzelf weer overgaat. Maar er lijkt wel geen einde aan te komen. Tot dat haar mentor haar een keertje vraagt om na de les nog even te blijven. Shit, denkt ze. Wat zal er nu gaan gebeuren? Hij vraagt of alles wel goed met haar gaat, ja alles gaat wel hoor.zegt ze twijfelend. Nou, je cijfers zijn anders niet al te goed. Volgens mij is er iets met je aan de hand. Ik ben je mentor, je mag het mij vertellen hoor.ze begint te zweten en word onrustig, blijft maar heen en weer draaien op haar stoel. Zal ze? Zal ze het hem vertellen? Zal ze vertellen dat ze zich zo klote voelt? Er valt een stilte. Nee.ze doet het niet. Er is niks aan de hand.echt niet! Hij gelooft haar niet. Ik weet dat er iets met je is Suus, maar als je het niet wil vertellen.dan niet. Maar je moet weten dat je altijd bij me terecht kan. Je kan altijd op me af stappen. Je kan gerust na de les even blijven een keertje.kijk maar. Jij moet zeggen wanneer je er over wil praten. Want volgens mij is er iets aan de hand met jou!! Mag ik nu weg? Ja ga maar. Maar je moet weten dat je altijd met me kan praten hoor. En gauw vlucht Suus het lokaal uit.en ze gaat naar de stad.ze heeft geen zin om naar huis te gaan, dan hangt haar moeder toch maar aan haar kop te zeuren, ga eens wat doen.blablablabla.. in de stad komt ze een klasgenootje tegen, die is aan het blowen. Ze loopt er heen, heej, alles goed?ja hoor..mag ik ook eens een trekje van je joint? Dus samen blowen ze de rest van de joint op. Wow!! Dat voelt goed, ze heeft het gevoel alsof ze zweeft..alles ziet er nu een stuk zonniger uit. En lach kicks dat ze krijgt!!om een klein iets moet ze zo lachen. Oh wat is dit leuk!! Dit gaat ze vaker doen! Ze zit ook vol energie.ze voelt zich zo goed, ze heeft zich nog nooit zo goed gevoeld. Dan gaat ze maar naar het station toe en naar huis, het is bijna etenstijd en ze moet nog met de bus naar huis. Als ze thuis komt kijkt haar moeder verwonderd op, zo waar kom jij vandaan? En gelijk er na, WAT HEB JIJ GEDAAN?? Je hebt knal rode ogen! Ben je ziek ofzo? Ja ik voel me niet zo lekker zegt suus. Phoef, wat is ze stoned zeg. Als ze boven is ligt ze helemaal dubbel van het lachen, oh wat voelt ze zich toch goed. Dit ga ik vaker doen! ’s Avonds als ze naar bed gaat voelt ze zich nog steeds goed. Zo goed heeft ze zich nog nooit gevoeld! De volgende dag spreekt ze het klasgenootje en die vraagt of ze vanmiddag weer mee gaat naar de stad. En natuurlijk zegt ze ja. En zo gaat het een paar weken lang, bijna elke dag rookt ze een joint. Rode ogen krijgt ze bijna niet meer. En het duurt langer voordat ze stoned word en dus blowt ze vaker en langer. Nu beginnen ze ook in de schoolpauzes. Suus heeft het niet door, maar ze word er verslaafd aan, net als aan het roken daar komt ze ook nog lang niet af.
Ze rookt veel te veel en te vaak. Nu blowt ze vaker. Het enige wat ze nog doet is lachen, lachen en lachen. Wat een lol zeg. Nu vind ze het leven weer leuk. Als ze alleen thuis is draait ze ook wel eens een joint en rookt hem alleen op. Heerlijk. En wat voelt ze zich er goed door zeg. Tot het op een dag verkeerd uitpakt. In plaats van heel vrolijk word ze heel depressief. Het leven is nog donkerder als dat het geweest is. Vreselijk. Ze redt het niet meer. In de klas barst ze in huilen uit. Ze redt het niet.huilen, huilen. Klasgenootjes troosten haar. Een dag later word ze uit de les gehaald door een leerlingbegeleidster. Die wil met haar praten, haar mentor had gehoord dat ze in huilen was uitgebarsten en vond dat ze met iemand moest gaan praten. Ze vertelt dat haar oma is overleden en dat ze daar zo erg aan moest denken, daarom moest ze huilen. Iets wat niet waar is, maar ze wil niet praten. Ze wil niet, ze kan het niet. Ze wil het voor haar zelf houden, ze wil niet anders zijn. Ze wil normaal zijn. En dus is ze daar gauw weer weg. Maar ze vond het wel een aardige vrouw. Heel aardig. Had ze het toch maar moeten vertellen? Nu begint ze te twijfelen. Ze mocht altijd naar haar toe komen om te praten. Had ze…… had ze het nou maar wel moeten vertellen? Nu is ze te laat.nu kan ze niet meer terug. Ze heeft spijt. Had ze het nou maar wel verteld. Zal ze morgen naar haar toe gaan? Ze wil het wel, maar of ze het durft.. nou ze probeert te slapen, ze ligt nog een hele tijd wakker.morgen heeft ze de eerste twee uur vrij, ze heeft tegen haar moeder gezegd dat ze eerder moet beginnen, ze wil de leerlingbegeleidster opzoeken. ’s Ochtends als ze wakker word denkt ze toch ze moet het doen. Ze vind het dood eng. Zal ze gaan? Ja besluit ze. In de bus denkt ze er weer over na. Zal ik het doen? Ja, ze gaat het doen. Als je op school is rookt ze eerst rustig een sigaretje. Dan gaat ze naar binnen.naar het kamertje van de leerlingbegeleidster, shit de deur staat open. En ja hoor, daar zit ze. Ze klopt op de deur. Ze kijkt op, en Suus vraagt heel voorzichtig, kunnen we even praten? Ja natuurlijk, ze gaat zitten en vertelt het hele verhaal. Dat ze zich zo klote voelt, dat ze zich nog steeds snijdt en krast, dat ze een hele tijd geblowd heeft maar daar is ze nu mee gestopt omdat ze zich er alleen maar beroerder door ging voelen. Ze verteld het hele verhaal, echt alles, maar het is zo moeilijk voor haar en met horten en stotteren komt het hele verhaal er uit. Zo dat lucht op, zo wat voelt ze zich leeg en opgelucht zeg. Volgens de leerlingbegeleidster moet ze hulp gaan zoeken. Iets wat ze heel eng vind, dan moeten haar ouders het ook te weten komen en waarschijnlijk zullen ook meer mensen het te weten komen. Eigelijk durft ze het niet. Ze besluiten nog niks, ze moet alleen van de leerlingbegeleidster tegen haar ouders of tegen een van haar ouders zeggen dat het niet goed gaat en dat ze met iemand van leerlingbegeleiding praat. Oeh, dat vind ze wel heel moeilijk om te doen. Over een paar dagen gaan ze weer even praten, maar het is bijna het einde van het jaar, dus soms heeft ze vrij, soms moet ze naar school. Dus ze besluiten om dinsdag weer te gaan praten.
Als Suus thuis komt voelt ze zich toch wel wat beter, ze is blij dat ze eindelijk iemand gevonden heeft om mee te praten. Suus heeft nog een opdracht meegekregen, ze moet een brief schrijven aan de leerlingbegeleidster waar in ze uitlegt hoe ze zich voelt, hoe lang het al aan de gang is, gewoon haar hartje leeg schrijven aan de leerlingbegeleidster. Als Suus ’s middags thuis komt en er niemand thuis is gaat ze gelijk beginnen aan de brief. Als ze klaar is kijkt ze er toch flink van op, 2 a4 kantjes volgeschreven. Dat had ze niet verwacht. Wat voelt ze zich leeg en opgelucht zeg. Ze besluit vaker te gaan schrijven, want dit is goed voor haar merkt ze, ze denkt niet zoveel meer na, ze voelt zich toch beter, ze kan alles goed kwijt, ze kan dingen op schrijven die ze kwijt wil als ze niet bij de leerlingbegeleidster is of als haar iets te binnen schiet. Het is mooi weer, dus ze gaat buiten lekker even een sigaretje roken. Wow denkt ze, wat ben ik toch blij dat ik eindelijk iemand gevonden heb om mee te praten J , ze is blij dat er iemand is die haar misschien kan helpen, ook al is het school jaar bijna voorbij, nu heeft ze het schrijven ook uitgevonden en kan ze dus meer kwijt. Dan belt Isis, wat ze aan het doen is, niet zoveel, kom je even langs? Dus binnen tien minuten staat Isis op de stoep. Ze praten wat, ze drinken wat, ze roken wat. Dan vertelt Suus, dat het niet zo goed met haar gaat, en dat ze met een leerlingbegeleidster gepraat heeft en dat dat wel goed voelde. Isis weet niet zo goed wat ze hier op moet zeggen. Suus legt het een beetje uit, dat ze zich vaak klote voelt, en dat al een hele tijd. Dan zegt Isis dat ze het wel een beetje aan Suus merkte, ze vond haar al vaak stil en chagrijnig. Ze vertelt ook dat ze dinsdag weer met de leerlingbegeleidster gaat praten. En dat ze dat best wel fijn vind. Tegen de tijd dat het dinsdag is gaat het weer minder met Suus. Ze is blij dat ze weer kan praten. En ze heeft de brief mee, er word veel duidelijk, de leerlingbegeleidster denkt dat Suus depressief is, of een vorm van. Maar aangezien het bijna zomervakantie is moet ze maar iemand zoeken om mee te praten, een psycholoog ofzo. Maar ja, de ouders van Suus weten nog steeds van niks, de leerlingbegeleidster besluit in overleg met Suus haar ouders morgen te bellen, het een beetje uit te leggen en te vertellen dat ze het beste een psycholoog kan zoeken of iemand anders om mee te praten. Die nacht slaap ik amper. Ben zo vreselijk zenuwachtig, voor de reactie van mn ouders, maar ook over hoe het nu verder moet. Als ik ’s ochtends wakker word durf ik eigelijk niet mn bed uit. Ben zo bang, zo zenuwachtig. Maar ik zal toch uit mn bed moeten, tis ondertussen tien uur geweest. Even rustig douchen en wat eten. Rustig een sigaretje roken. Shit! De telefoon. Mama neemt op. Ik kan niet alles goed verstaan, maar wel wat want het keukenraam staat open.


en nu wachten op het vervolg!!knipoog
graag reacties!!vrolijk
21 mei 2004 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van brenda_88
brenda_88, vrouw, 36 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende