mijn ware liefde?

Mijn vraag is: wat vinden jongens leuk? Ik weet niet veel van jongens, ik ga natuurlijk wel gewoon met ze om en ik heb ook best wel vaak een vriendje gehad, tenminste het is maar wat je een vriendje kan noemen. Ik weet dat wat ik had nep was, ik was namelijk niet verliefd, ik had niet het gevoel als wat ik nu heb, ik had geen vlinders in me buik en eigenlijk ook niet door heel mijn lichaam, zoals ik nu heb. Ik voelde me wel blij, maar niet zo happy als wat ik nu ben. Ik ben nu echt verliefd, het is de eerste keer, en gelukkig ben ik verliefd geworden op een geweldige jongen. Voor mij was het een soort van liefde op het eerste gezicht. We hebben elkaar ontmoet op een dood gewoon schoolfeest, zo goed dat ik het me kan herinneren, had het schoolfeest niet eens een thema, maar ik had me ingeschreven om te gaan zingen, omdat iedereen maar zat te pushen, zelf vind ik dat ik niet mooi kan zingen, maar andere mensen zeggen van wel. Ik was die dag dus zenuwachtig LIKE Hell. Ik wilde niet en ik was bang dat ik het zou verpesten. Ik kwam dus aan op school, ik wilde betalen om naar binnen te gaan en toen zeiden ze nog tegen me: ‘je hoeft niet te betalen omdat je optreed’ ik was blij, want dat scheelt dan weer wat geld. Ik liep naar binnen, bleef even kijken bij de mensen die op de WII zaten te spelen staan. Mijn beste vriend stond daar ook en zei steeds tegen me: ‘For ever alone.’ Ik trek me nooit van zulke dingen aan, want ik weet dat ik later gelukkig word. Maar ik verveelde me en ging op een stoel aan een tafel in de aula zitten waar een jongen aan zat. Ik had geen idee wie hij was, maar hij zag er best wel goed uit, en op dat moment voelde ik iets. We hebben eerst helemaal niet gepraat, we keken elkaar niet eens aan, tot dat mijn vriendin kwam en me vertelde wie hij was. (zij kende hem al van een schoolkamp) toen ze uiteindelijk weer weg ging om te dansen zaten we weer alleen en gingen we weer niet praten. Ik pakte mijn iPod om nog even naar het liedje te luisteren dat ik moest zingen en alweer voelde ik de zenuwen. Ik zag door mijn ooghoeken dat hij het zelfde deed, hij pakte zijn mp3 speler en begon ook muziek te luisteren. (het is eigenlijk best wel raar om naar je eigen muziek te luisteren als je op een schoolfeest bent, met muziek die keihard draait) we keken elkaar een paar keek aan en toen begonnen we een beetje te praten, ik heb geen flauw idee meer waar we het over hadden, maar toen we elkaar wat beter leerde kennen gingen we met elkaar lachen en hij liet mij zijn muziek horen. (hij luistert veel naar Japanse muziek van Anime’s, dat is natuurlijk geweldig, want ik kijk ook Anime en ik luister ook naar Japanse muziek) ik vond het echt geweldig en toen kwam de leraar die me vertelde dat ik zo op moest. Ik sloeg dicht en wou echt niet meer. Het enige wat er in toen in mijn gedachtes door ging was: shit, straks zet ik mezelf voor schud waar hij bij is. Hij zag natuurlijk heel erg aan me dat ik vreselijk zenuwachtig was en bang. Hij keek me aan en lachte, ik kan zijn woorden nog heel goed herinneren. Hij zei:: ‘als het fout gaat, dan spring ik op het podium en ga ik zingen zodat ze mij uitlachen.’ En dat wa de BOM! Ik werd verliefd op hem. Ik voelde me echt blij en gelukkig, tot dat ik op moest… voor mijn gevoel deed ik he vreselijk maar hij bleef tegen me zeggen: ‘je hebt het goed gedaan’ ik was weer blij, door hem en omdat ik daar van af was Ik schaamde me natuurlijk dood. We gingen weer terug naar de tafel waar we eerst ook zaten. Mijn vriendin kwam erbij en het werd toen nog gezelliger. Maar toen een vriend van hem er bij kwam, verscheurde hij mijn hard in stukken. Zijn vriend: ‘wie is dat meisje, een vriendin van je?’ hij: ‘nee, ik ken haar niet eens.’ Toen had ik echt de neiging om op te staan, weg te lopen en hem nooit meer aan te kijken, maar ik wist dat als ik dat deed, ik daar spijt van zou krijgen, dus ik dat heb ik mooi niet gedaan. Nadat zijn vriend weg ging werd het weer een beetje gezellig. We lachte weer en toen was ik heel erg blij dat ik niet was weggelopen. Ik keek hem steeds aan en ik hoopte met heel mijn verscheurde hart dat hij het zelfde voelde, maar toen dacht ik weer: nee, hij vind me niet leuk, anders had hij wel anders gereageerd op wat zijn vriend vroeg. We hadden het gewoon weer gezellig en ik had het gevoel dat mijn hart weer een beetje geplakt wa. Maar net dat ik dat dacht, verscheurde hij hem weer. Mijn vriendin kwam er bij en ging op zijn stoel zitten. Ik moest natuurlijk lachen, want dat is wel een actie voor haar, om dat te doen, maar ik stond dus ook op, ik weet niet meer waarom maar ik weet nog wel dat hij gelijk op de stoel ging zitten waar ik zat. Ik begon te blozen en vroeg of hij weg wou gaan, maar dat deed hij niet. Ik zei nog steeds tegen hem: ‘ik ga gewoon op je schoot zitten hoor.’ Ik durfde het niet te doen, maar ik deed het toch. Ik ging op zijn schoot zitten en toen was mijn hart weer heel, hij was weer bij elkaar geschraapt., maar hij duwde me van zijn schoot af, pakte mijn net bij elkaar geschraapte hard en verscheurde hem weer door te zeggen: ‘ga van me af, je bent zwaar.’ DAT is gewoon iets wat je nooit tegen een meisje of een vrouw mag zeggen, want dan gaan ze zich nog onzekerder voelen dan dat ze al zijn en ik weet dat, want ik werd gelijk veel onzekerder en begon te twijfelen aan mijn gewicht. Mijn vriendin werd nog een beetje boos en zei: ‘dat mag he nooit tegen een vrouw zeggen.’ Hij tilde zijn schouders op en gooide mijn verscheurde hart op de grond. Ik moest hem weer pakken en proberen hem weer vast te plakken als één geheel. Een tijd nadat hij mijn hart weg gegooid had, werd mijn vriendin opgehaald en waren we dus weer alleen. Ik liet natuurlijk niet merken dat ik hem leuk vond en dat hij me kapot had gemaakt, ik ging gewoon weer met hem praten. Hij liet me zijn tekeningen zien die op zijn telefoon stonden en ik was STIK jaloers, want hij kan super goed tekenen. Hij begon te lachen en zei: ‘ik kan je bijles geven met tekenen als je wilt.’ Natuurlijk knikte ik, want zelfs na twee keer mijn hart te verscheuren op één dag stopt de verliefdheid voor hem niet. Ik wilde alsnog zo veel mogelijk bij hem zijn. Aan het einde van het schoolfeest gingen we weg, we pakte onze jassen en we liepen samen naar buiten waar we alle twee zouden worden opgehaald. We hebben nog even gewacht buiten tot dat zijn moeder kwam. Hij liep weg en ik ook. Ik stapte in de auto bij mijn ma, keek nog of ik hem zag maar waarschijnlijk was hij al weg. we zagen elkaar gewoon op school, in de pauzes (hij zit een jaar hoger dan mij omdat ik ben blijven zitten.) we spraken af in de pauzes om ij elkaar te zijn, natuurlijk wel als normale vrienden. Ik vond het wel goed want ik verwachtte ook niet dat hij mij leuk vond of zo. Eerst hadden we het weer heel leuk en toen begonnen we soort van uit elkaar te groeien, ik ging om met mijn vrienden en hij ging om met zijn vrienden. Ik keek wel elke keer naar hem maar ik durfde geen stap te zeten in de richting naar hem. Dus toen hebben we weer heel erg lang geen contact gehad en omdat hij in het vierde jaar zat, had hij al veel eerder vakantie dan ik. Ik zag hem dus niet meer. Ik ging gewoon door en probeerde over hem heen te komen, ik wou hem uit mijn hoofd zetten, ik vertelde alles aan mijn beste vriendin, die ik al heel mijn leven ken. Op een dag ging ik op Hyves en zag dat hij dat ook had, ik nodigde hem uit om vrienden te worden, en mijn BFF deed dat dus ook. Ik ging elke dag kijken, in de hoop dat hij me had geaccepteerd, maar ik heb heel lang niks van hem gehoord. (waarschijnlijk omdat hij niet veel op die site zat. Ik heb echt heel lang gewacht, maar had geen zin meer om te wachten, dus had ik hem uit mijn hoofd gezet. Maar toen ik ging kijken op Hyves, zag ik dat hij me had geaccepteerd. Ik was natuurlijk wel super blij en ik vertelde het aan me vriendin. We begonnen elkaar een beetje te krabbelen en het was wel gezellig. Mijn vriendin vertelde hem dat ik hem leuk vind, terwijl ik hem leuk vond. (ze kan nog al irritant zijn) nadat het heel gezellig was, hadden we weer geen contact met elkaar. Nu, ongeveer twee of drie weken geleden heeft hij me uitgenodigd op facebook, maar we hadden ook geen contact op die site, we konden wel zien wat we allemaal posten. Mijn BFF zag dat hij zijn MSN op facebook had gezet en had hem toegevoegd. Ze vertelde me dat ze met hem had gepraat en hij wou dat ik hem toevoegde, maar hij had mij al toegevoegd voordat ik het kon doen. Vorige week woensdag had ik mentor dag op school. Ik was op MSN en hij zei dat hij niks te doen had die dag. Ik vroeg toen aan hem of hij naar school wilde komen, want dat was gezellig. Ik denk dat hij achter zijn computer aan het lachen was. Hij zei toen dat hij zou komen maar hij wist niet zeker of hij wel mocht komen van zijn moeder. We hebben die avond op MSN gezeten tot twee uur ’s nachts. We hebben die avond goed met elkaar gepraat, het was gezellig en ik heb achter me computer zitten lachen. We hebben ook onze nummers uitgewisseld. En op dat moment kwam het weer terug. Ik vond hem weer leuk, of ik was weer verliefd op hem. (ik ben eigenlijk nooit gestopt om verliefd op hem te zijn) maar ik kon eigenlijk niet verliefd op hem zijn, want we hadden zoveel gemeen, dat we elkaar big brother en little sister noemde. De volgende dag was ik al wat eerder op school en ik zat te kijken of hij er was, maar ik zag hem niet. Ik ging die avond ervoor er al van uit dat hij niet zou komen dus ik trok me er niks van aan, maar toen kwam hij binnen lopen met een glimlach op zijn gezicht. Ik was natuurlijk heel blij en ik knuffelde hem gelijk, ik liet weer niet merken dat ik hem leuk vond en ik knuffelde hem als zijn little sis, terwijl ik van binnen een feestje vierde. We gingen nog even naar de winkel samen met mijn mentor en een vriendin van me. In de winkel was het ook wel gezellig, en we deden een beetje raar bij het vullen van verse sinaasappelsap. Ik knuffelde hem de hele tijd, want tja, het was mijn kans om hem zo vaak in mijn armen te hebben als k wou als zijn little sis. Toen we weer terug gingen naar school gingen we naar het klaslokaal en gingen we een film kijken en tijdens de film kon je wat eten pakken. Ik eet niet veel, ik heb namelijk nooit meer honger (jullie snappen wel waardoor dat komt) ik wilde dus niks eten, maar hij wel. Toen het ons beurt was om eten te pakken vroeg hij me lief: ‘kan jij het voor mij pakken?’ met een lach op zijn gezicht. Ik kon geen nee zeggen en ik deed het dus. Op dat moment voelde het alsof we bij elkaar waren, als een stelletje. (ook al pakken kleine zusjes soms ook wel het eten van hun grote broer) ik hoopte dat, dat dan ook zou gebeuren maar ik wist bijna zeker dat, dat niet zou gebeuren. Ik bracht zijn eten en jammer genoeg liep toen de film vast. Ik vond het niet jammer om de film, want om eerlijk te zijn vond ik de film oer saai, maar ik wilde zo lang mogelijk bij hem zijn, want zelfs als ik in de buurt bij hem kom, voel ik die vlinders. Maar we gingen dus naar huis. Ik wou hem nog vragen om nog iets leuks te doen maar ik durfde het niet. Terwijl mijn vriendin voorop liep en hij en ik haar achterna liepen waren we best wel stil. Hij keek me aan en vroeg: ‘ga je richting centraal?’ ik knikte en hij zei: ‘oké, dan kan ik nog even mee lopen’ ik was blij, want dan was ik nog iets langer bij hem. (ik ging expres nog heel langzaam lopen) toen we aankwamen op centraal en we door de tunnel liepen, ging ik een beetje zeuren dat ik helemaal alleen thuis zou zijn, terwijl ik best wel wist dat ik niet alleen thuis zou zijn, maar ik begon te zeuren in de hoop dat hij mij zou vragen om nog even met hem in de stad te blijven of zo. Maar hij vroeg dat niet. Hij vroeg wel voor de grap, of hij met mij mee naar huis moest gaan en het mocht, dus ging hij met mij mee naar huis. Sommige mensen zeggen dat ik voorspelbaar ben, en misschien is dat ook zo. Toen we thuis kwamen gingen we op de bank zitten. Eerst deed ik niks, we zaten gewoon heel normaal naast elkaar op de bank en ik begon een beetje te zeuren dat hij gemeen was voor zijn kleine zusje, zodat hij zou zeggen: ‘ach, arme meid toch ook, kom maar hier bij je grootte broer.’ Het werkte want hij nam me in zijn armen. Toen we eenmaal zo op de bank lagen was het steeds weer: normaal zitten, knuffelen, normaal zitten, knuffelen. Hij moest eigenlijk al eerder weg maar ik wou niet dat hij weg ging, dus heeft hij zijn moeder gebeld om te vragen of hij mocht blijven eten, en gelukkig mocht dat. Ik was natuurlijk HAPPIER dan dat ik al was. Ik vroeg hem wat hij wou eten, hij zei: ‘pizza.’ Hij moest jammer genoeg om negen uur thuis zijn, dus hij moest ongeveer om acht uur weg bij mij. Toen we net hadden gegeten. Gingen we weer knuffelen, wat best wel raar is , als je moeder erbij zit. Maar op dat moment boeide me het echt niet, ik wilde zo dicht bij hem zijn tot dat hij weg zou gaan. We keken elkaar steeds aan, hij naar beneden en ik naar boven, ik hield mijn hoofd omhoog… je weet vast wel waarom, ik wilde hem zoenen, maar ik durfde niet te beginnen dus bleef ik zo zitten tot dat hij toe zou slaan, jammer genoeg deed hij het niet, dus ik ging maar weer normaal zitten. Maar nadat we nog even hadden geknuffeld probeerde ik het weer en… BAM! Hij zoende me, ik was helemaal blij en het voelde goed. Het was net alsof hij de kooi was vol met vlinders en ze los liet in mij. Ik was zenuwachtig, ook al wist ik niet waarom. De tijd ging zo snel. Echt veel te snel. Toen het acht uur was, bracht ik hem naar de metro. Daar bleven we nog even kleffen en we hebben twee metro’s door laten gaan. We hadden nog even gezoend en toen ging hij weg hij stapte in en ik zwaaide nog naar hem. Blij liep ik weer terug naar huis, ik ging me gelijk omkleden want ik had het vreselijk warm. Toen ik me had omgekleed ging ik op me computer, en ik wachtte tot dat hij online zou komen. Het duurde even maar hij kwam online. We gingen weer praten en we waren nog al in de war, over wat er was gebeurd. Ik vond het geweldig maar ik denk dat ik hem toen gek heb gemaakt. We bleven online tot dat het weer iets van twee uur ’s nachts was en we hadden afgesproken voor de volgende dag, want dat was de dag dat we onze boeken moesten inleveren. Ik moest wat eerder op school komen voor mijn boeken omdat ik in de derde zit en hij in de vierde. We hadden afgesproken dat ik zou wachten op hem. We zouden da naar het park gaan en dan naar zijn huis. Ik zei het tegen me ma en ze vond het goed. Toen hij klaar was op school gingen we een beetje lopen naar het park en gingen we daar op de grond op zijn jas onder een boom zitten, want het regende. Dat moment vond ik best wel romantisch. We hebben nog een beetje gezoend en hij heeft me een beetje bijles gegeven. (ik heb gewoon super veel moeite met natuurkunde) we gingen daar weg, toen ik een teek op mijn broek zag lopen, tenminste, ik dacht dat het een spin was. We gingen nog een beetje lopen en kochten wat, we zijn daarna op de bus gestapt, boodschappen gehaald en naar zijn huis gegaan. Zijn huis, is lekker knus, ik vond het leuk daar. We gingen op de bank zitten en weer een beetje knuffelen… nadat we hadden geknuffeld, gingen we koken. (hij deed het, ik kan niet koken) terwijl hij bezig was met het eten ging ik naar het balkon en keek ik van buiten naar hem. Ik had gewoon het gevoel dat we samen woonde op dat moment. Ik zag het al helemaal voor me, hij en ik samen als een getrouwd stel. Ik vond de gedachte wel leuk maar ik moest er niet te veel van verwachten, want we hadden nog niet eens verkering. Nadat we hadden gegeten, gingen we nog even knuffelen en op de computer. Hij liet me zijn favoriete nummer horen (natuurlijk in het Japans) ik vind het nummer nu ook leuk. Toen hij me alles had laten zien, wat hij me wilde laten zien, was de tijd alweer voorbij en moest ik weg. hij bracht me naar de bus. Ik zou zaterdag op vakantie gaan, en we hadden afgesproken dat dit de laatste dag zou zijn, dat we elkaar zagen voor mijn vakantie. Dus toen ik in de bus stapte, hem zag weglopen samen met zijn hond kreeg ik tranen in mijn ogen. Ik was echt verliefd op hem en ik wist dat ik hem super erg zou gaan missen. Die avond praatte we nog met elkaar. Ik wou hem de volgende dag eigenlijk ook weer zien, maar ik durfde nog steeds niks te vragen, dus hield ik me mond en ben die vrijdag alleen maar thuis geweest. Natuurlijk gingen we wel weer met elkaar praten op MSN. Ik weet nog wel dat ik bijna ging huilen omdat ik wist dat het me pijn zou doen om drie weken weg te zijn van hem. We noemde elkaar dan nog steeds broer en zus, maar ik voelde me al heel anders dan dat. We bleven met elkaar praten tot vier uur ’s nachts, hij werd al een beetje boos en zei dat ik naar bed moest gaan. Ik wou niet naar hem luisteren, maar deed het wel. De volgende dag was het de spullen in de auto inladen. Met een steek in mijn hart zag ik hoe het leeg werd in mijn woonkamer. Ik wou niet weg, ik hield van hem, ik wilde in Nederland blijven, zodat ik hem kon vasthouden wanneer ik maar wilde. Maar er zat één keus op, ik zou naar me vader moeten gaan voor drie weken, maar ik weet zelf wel goed genoeg dat ik dat niet zou volhouden met me vader voor drie weken, dus daar begon ik niet aan. ik ging dus mee naar Spanje met mijn moeder en mijn zus. De vorige avond hadden we afgesproken dat hij zou komen om me uit te zwaaien. Ik wou eigenlijk helemaal niet dat hij kwam, maar ik vond dat zo sneu om te zeggen. Ik wist gewoon dat ik hem nog veel erger zou missen dan dat ik al deed, ook al wist ik niet dat, dat mogelijk was. We hadden rond een uur of één afgesproken dat hij naar mij toe zou komen. Maar hij kwam al veel eerder. (ik vond het natuurlijk niet erg als die eerder zou komen, want dat is meer tijd voor mij om gedag te zeggen) toen hij bij mij was, gingen we natuurlijk weer knuffelen en zoenen. Het was net als van te voren weer geweldig. Hij had me een nog een ketting gegeven en de tijd ging gelukkig niet zo snel aan het begin, maar aan het eind, toen het rond vier uur werd ging de tijd opeens voorbij. Voor ik het wist zei mijn moeder al: ‘kom, we gaan nu.’ Toen ze dat zei werd mijn hart weer verscheurd. Alleen deze keer niet door hem maar door haar. Ik moest hem weg brengen naar de metro en dat deed ik toen ook en onderweg, bij het eerste stoplicht richting de metro vroeg hij mij verkering. Ik zei ja en ik bracht hem weg. ik ging nog even met hem mee naar boven en we zoende elkaar twee keer en toen stapte hij in en ik zag hem weg rijden met tranen in mijn ogen.