Miracle Morning 44

Even wennen vandaag, want ik hoef niet op locatie te werken. Ik heb besloten vandaag iets later op te staan, omdat ik twee zeer vroege actieve ochtenden achter elkaar had. Vandaag ga ik wél nog een hoop werk verzetten, sowieso voor de opdrachtgever waar ik vandaag niet ben. Ik wil enkele telefonische interviews voor ze uitwerken. Ik wil proberen toch wel 4 tot 6 uur voor ze te werken, omdat het aantal uren dan ook tenminste lekker oploopt. Volgens mij moet dat wel lukken.

Verder heb ik nog wat mensen te bellen en moet ik andere telefonische interviews uitwerken. Ondertussen de was draaien. Ik denk dat ik lekker boven ga zitten werken vandaag. Ik heb onlangs mijn werkkamer flink opgeruimd, dus dan kan ik daar ook lekker zitten werken. Bang dat ik beneden misschien net wat te veel afleiding ga hebben.

Ik heb gisteren op zich een prima dag gehad. Het netwerk verliep, zoals ik vermoedde, best dramatisch, maar bijkomend voordeel was dat mijn presentatie daardoor extra opviel. Als er zo wordt gekloot, dan blijft je eigen naam het meeste hangen als je het wél goed doet.
Er was overigens echt nog een bizar moment. Er is iemand die de bezoekers moet verwelkomen. Ik ben hier vrij alert op, omdat ik zelf regelmatig bij andere groepen ben geweest. Hoe iemand ontvangen wordt, is belangrijk voor de algehele eerste indruk.
Toen ik richting de deur liep, zag ik dat deze man een van onze bezoekers wees waar ze moest zijn. 'Helemaal het restaurant doorlopen en dan aan het einde links, daar zie je wel wat mensen'
Als je net nieuw in een groep komt en niemand kent, is dit echt niet de juiste manier om het aan te pakken, dus ik heb haar meteen gevraagd of ze het fijn vond als ik met haar mee zou lopen. Dat vond ze wel.
Ik besloot de man in kwestie hier even op te wijzen, dat het beter is als er iemand meeloopt. Met het simpele idee: 'help elkaar, worden we allemaal beter van.'
Dus ik loop terug naar de voordeur, en ik zie hem staan praten met een van de andere mensen uit ons netwerk, met zijn rug naar de deur toe.
Ik zeg: 'Mag ik je twee tips geven?'
Hij: 'Ja, natuurlijk.'
Ik: 'Probeer ervoor te zorgen dat bezoekers echt naar de zaal worden gebracht, dat geeft ze veel meer een welkom gevoel.'
Hij: 'Ja maar, ik moet hier blijven.'
Ik: 'Er waren nog drie mensen die je even kon vragen om mee te lopen.'
Hij: '...'
Ik: 'En tweede tip. Je staat nu met je rug naar de deur toe.'
Hij: 'Ja, omdat jij tegen me praat.'
Ik: 'Nou nee, zo stond je ook al toen ik aan kwam lopen.'
Hij: 'Ja, je hebt gelijk. Maar ik blijf lekker toch zo staan.'
???????
Ik zeg: 'huh? Vind je dat niet raar? Je kunt je toch ook gewoon omdraaien nu?'
Hij: 'Ja, ik geef je helemaal gelijk. Maar ik blijf nu zo staan.'

Ik ben maar weggelopen. Later had ik het erover met degene die mij over het DISC-model leerde. "Typisch Rood," zei hij. "Willen de leiding nemen en houden er niet van dat terecht gewezen te worden." Hij vertelde me dat mijn reactie, weglopen, eigenlijk de beste is. Bij voorkeur met een soort lach: 'Hee goed idee, lekker blijven staan.' En dan weglopen. Het gedrag van die persoon spiegelen zegmaar en heel goed duidelijk maken dat je het totaal niet meent.

Mén echt. Ik verbaas me er nog steeds om. Wat een extreem kinderachtige reactie.

Daarna fijn gewerkt aan de propositie van mijn bedrijf. Dat was echt leuk, en fijne, positieve energie. Dat had ik wel even nodig

Zometeen maar ontbijten en aan de slag gaan met mijn werk Knallen vandaag. Veel zaken af zien te krijgen.