Miracle Morning 8

Zo, een nieuwe ochtend. Ik voel me wat 'meh', zeker naar die persconferentie van gisteren. Ik heb hem halverwege uitgezet. Het was zó duidelijk een verkiezingspraatje. Kon er niet zo goed tegen, en dus ben ik lekker serie gaan kijken instead.
Werken gisteren ging niet zoals ik wilde, voornamelijk vanwege mijn rug, maar heb wel een massage gehad. Misschien dat ik daardoor gisteren ook niet zo goed kon schrijven. Zorgt er wel voor dat de druk deze week toeneemt. En ik ben bijna geneigd om deze week tijdens mijn Miracle Morning mijn halfuur schrijven even te gebruiken voor die opdracht die af moet. Het voelt wat dubbel om heel enthousiast voor mijn eigen site te schrijven, om daarna meer last te hebben van mijn polsen, schouders en rug.
Tegelijkertijd voelt het dubbel, omdat ik mijn Miracle Morning daar eigenlijk niet voor wil gebruiken. Maar ja, als ik mijn deadline niet haal en wel drie artikelen heb geschreven voor mijn site is dat ook weer raar...
Dusja... ik denk dat ik het toch doe. En dan alléén deze week. Daarna schrijf ik weer 's ochtends voor mijn site.
Druk neemt sowieso na deze deadline af. Deze keer wil ik echt even wat meer momenten voor mezelf pakken, en niet weer meteen helemaal vol zitten met werk.

Ik bedacht me net tijdens de wandeling dat afvallen voor mij een serieus probleem blijft. Niet nieuw, zeker niet na die Coronaperiode, maar wat vooral nieuw was, is dat ik wat meer inzichten over mezelf heb gekregen. Dankzij de astrologie begrijp ik meer over mezelf. Zo staat er bijvoorbeeld een planeet in een huis die ervoor zorgt dat ik eigenlijk heel veel moeite heb om dingen voor mijn plezier te doen. En dat klopt.
Ik ben een strever. Een harde werker. Ik doe challenges in de vroege ochtend, ik schrijf blogs en boeken met het idee om er ooit succesvol mee te worden. Ik wil daarnaast veel leren. Lees boeken, zodat ik ervan leer.
Dankzij mijn vriend komt wel steeds meer het 'kind in me' naar boven, maar dat is minimaal. Ik vind sporten niet leuk. Mensen zeggen wel eens: 'ja alleen in het begin is het niet leuk, maar daarna werkt het verslavend.' Ik ben jarenlang trouw naar de sportschool gegaan. Ik vond het nooit leuk. Het sporten zelf niet. Behalve als ik resultaat zag. En dat resultaat blijft langer uit met een trage schildklier.
Ook qua gezonde voeding en het voorkomen van eetbuien. Ik eet veel uit emotie en de momenten dat ik vooral veel eet is wanneer ik niets te doen heb. Wanneer ik doelloos naar series kijk. Verveling is ook een emotie en ik denk dat ik me vaker verveel dan ik altijd heb gerealiseerd.
Ik vind gezond eten niet leuk. Ongezond eten ook niet persé trouwens. Ik heb het vooral gekoppeld met emoties. En dat is niet handig.

Afvallen is bij mij alleen écht gelukt toen ik er een uitdaging in zag. Toen ik meende (omdat mijn ex zei dat ik niet kon afvallen) dat ik echt moest laten zien dat ik succesvol kon afvallen, lukte het wel. Ik ging als een speer. Elke dag sporten, op mijn voeding letten. En het lukte me.
Maar ik heb niet iets waardoor ik écht denk: yes, doen. En ik denk dat dat nu de eerste uitdaging wordt. Uitvogelen wat me daadwerkelijk motiveert. Ik wil namelijk niet afhankelijk zijn van een motivatie van buitenaf. Niet in de vorm van 'Je kunt toch niet afvallen'. Die motivatie is namelijk maar tijdelijk.
Ik moet mezelf dus op de een of andere manier uitdagen. Mijn ochtendwandelingen tijdens de Miracle Morning helpen daar natuurlijk al wel mee, maarja dat is niet genoeg om écht verschil te maken met mijn gewicht.

Eens bedenken dus, de komende tijd, hoe ik mezelf beter kan motiveren en op dit vlak flinke stappen maak.