Gisteren is mijn aangepaste werkdag me goed bevallen. In de ochtend buiten met de laptop zitten en werken tot ongeveer 12/13 uur en daarna naar binnen gaan, gordijnen en ramen in huis dicht doen om de warmte beetje tegen te gaan en dan verder weinig doen. Om vervolgens in de avond weer te werken. Dat maakt me een stuk productiever dan in de middag proberen te werken.
Ik ben een liefhebber van hoge temperaturen en veel zon, mede vanwege mijn winterdepressie. Ik klaag dan ook niet snel dat het te warm is. De wereld ziet er zo veel mooier uit wanneer de zon schijnt en mensen blij zijn, en de vitamine D doet ook veel met je. Gisteren was het hier in de middag echter 38,5 graden en in huis 30,5 graden. Ik word er duf van en merk dat ik echt goed op moet letten dat ik wel eet.
Gisteren heb ik een aantal vaste opdrachtgevers van me gemaild, waar ik onderbetaald werk voor doe om te laten weten dat ik voorlopig even geen tijd voor ze heb. Supereng om te doen, want heb hiermee een soort vastigheid overboord gegooid. Ik denk echter ook dat het goed is, want er komen nieuwe kansen op me af, betere opdrachten voor een hoger tarief. Ik weet niet of het voldoende opdrachten zullen zijn, dus dat maakt het spannend. Maar tegelijkertijd voelde het heel goed om de opdrachten weg te doen waar ik niet gelukkig van word. Dit geeft me ook ruimte om nieuwe opdrachten aan te nemen.
Anyhow. Ik ga zo maar eens opnieuw lekker buiten zitten en aan het werk. Kijken of ik net zo productief zal zijn als gisteren. Nu kan ik eerder beginnen, gisteren zat ik er pas rond half 10 ofzo (en iemand besloot buiten de hele tijd te gaan boren). Nu kan ik half 7 beginnen, dus dat kan niet anders dan goed gaan. Whoop