Moeder.

Gister na twee weken weer met mijn moeder gebeld.

ik in tranen ; ik heb gewoon een rotleven.

mijn moeder: wat dan? je hebt leuke vrienden, je bent hartstikke slim, je bent goed in theater, je bent sociaal.


ik kon toen niets meer zeggen.. eigenlijk wou ik zeggen:

ja maar van binnen ben ik kapot.
-ik loop elke dinsdag bij die kut psych.
-ik kots elke dag mijn eten uit. ik voel me slap en zwak.
-papa gebruikt nog steeds drugs, omdat ie ongelukkig is.
-Jij die niets om me geeft, en alles een beetje met geld wegwaaid, tegen al je kakkervrienden opschept hoe goed alles met mij wel niet gaat. en ondertussen een boze voicemail inspreekt met dat ze niet blij is met mijn zevens voor wiskunde en economie. En dat ik ook nog altijd andere opleidingen kan doen, zoals psychologie..
oohja, zodat ik later zeker ook tegen mijn kakkervrienden kan opscheppen met: ik heb vroeger psychologie gestudeerd.
ja daahaag.

ik wil gewoon in een goedkoop oud flopshuis wonen. met een en al kunstzinnige dingen. het kan me geen barst schelen als ik niet ondekt word in de theaterwereld. ik wil een familie en gezelligheid en een thuis. en ik wil mijn kinderen met zoveel liefde laten opgroeien. ik wil ze geven wat ik nooit heb gehad.

ik wil gewoon mezelf zijn.

maar ik kan dat niet zeggen of op haar boos worden. want ze doet haar best. zij kan er niets aan doen. zij is nooit opgevoed, dus ze weet niet anders. nooit haar school afgemaakt. en toch heeft ze vijf kinderen op de wereld gebracht. is ze gelukkig met haar nieuwe rijke kakker vriend en doet ze haar best om iedereen te geven wat die wilt.

17 feb 2011 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van always
always, vrouw, 31 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende