Moeilijk
Ik vind het zo moeilijk...
Durf er niet te veel over na te denken...
Ik kan het niet toelaten....
Ik ben zo vreselijk bang....
Hoe moet ik verder leven zonder haar?
Het gaat niet goed met mijn oma.
Ze heeft in het ziekenhuis gelegen met hartritmestoornissen en hartfalen.
Er is eigenlijk niets meer aan te doen.
Ze is nu thuis, maar kan helemaal niets.
Ze is zelf zo vreselijk bang en moe.
Ze voelt dat haar einde nadert.
Als ze naar de keuken loopt is ze vreselijk benauwd.
We hebben moeilijke gesprekken, ze kan ons niet loslaten maar wil zo ook niet verder. s'Nacht is ze zo vreselijk bang. Maar ze slaat zich er elke nacht weer doorheen. Zo eenzaam...
Vandaag komt ze naar ons toe. Haar grote wens. Ze kan niet meer met de taxibus. Mijn vader brengt haar en Ray brengt haar vanavond weer thuis.
k voel dat het de laatste keer is dat ze bij ons komt, maar ik durft het verdriet niet toe te laten. Nog niet...
Isa, vrouw, 53 jaar
Log in om een reactie te plaatsen.
vorige
volgende