Moeite met moeite



Het is nu 2 maanden geleden dat Gizmo overleden is. Intussen heb ik alweer twee nieuwe katten. Ze zijn geweldig. Aan het begin ging het wat moeilijk tussen de twee, maar nu zijn het vriendjes. Ze spelen met elkaar, ze volgen elkaar door het huis, ze wassen elkaar, ze slapen met elkaar. Lief. Als ik ze zo zie geeft het mij een beetje rust van binnen.

Gister bekeek ik foto's en plaatjes op mijn computer, op zoek naar een recente foto van mezelf voor een sollicitatie. Ik belandde in de map met alle foto's van mijn Gizmo. Ik keek naar haar, en op een of andere manier zag ze er vreemd uit. Alsof ze er heel anders had uitgezien toen ze nog leefde. Haar patroon leek ook anders te zijn, en toch was het bekend.
Ik denk dat het kwam doordat ik voornamelijk Frisbee gewend ben nu. Ik zie hem elke dag voor uren achter elkaar. Gizmo kan ik nooit meer zien.

Toen ik me dat had bedacht, trof het me. Ik heb nog steeds heel veel moeite met het verlies van haar. Het gemis is bij mij nog heel groot. Dat ik haar nooit meer kan zien, nooit meer kan aanraken, dat ik haar nooit meer hoor mauwen, dat ze me nooit meer antwoord als ik nies.

En daar heb ik moeite mee. Ik heb er moeite mee dat ik hier heel veel moeite mee heb.

Er zijn wel ergere dingen in de wereld, ik heb wel erger doorgemaakt. Ik kwam er gister achter dat een vriend van me bewust een oorlog heeft meegemaakt, waarin hij over lijken moest stappen van mensen uit zijn dorp. En dan heb ik het zo ontzettend moeilijk met het verlies van mijn kat...




Maar het was wel mijn kat....










liefdesverdriet
11 jun 2009 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Clienniej
Clienniej, vrouw, 35 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende