Me vriend weet dat k een depressie heb..
En dat k daar medicatie voor heb gekregen..
Maar hij neemt het allemaal niet serieus
Het lijkt wel of ie het ziet als een geintje om het maar zo te zeggen
K heb niet echt iemand waar k op een schouder kan uit huilen
K wil iemand hebben die kan vertrouwen die er voor me is als k het even moeilijk heb..
Me moeder woont te verweg
Me goeie vriendin ook...
k kan wel janken nu..
Heb alleen MD waar k mijn verhalen kwijt kan,voor de rest heb ik niet echt iemand..
Ik wordt er knetter van..
Hoop dat ik snel bij de psyschiater tercht kan met me verhalen en hoop dat hij/zij met een oplossing komt.
Ik ben nu ook druk aan het denken om me eigen op te laten nemen.
Voor de rust geen gezeik aan me kop ff helemaal niets aan me kop..
K ken mezelf niet heb k nooit gekend
K wil me zelf GVD gewoon kennen
Wil mezelf zijn..
K weet dus gewoon weg niet wie k ben..