Mooie herinnering, mooie muziek. [sharing songs]

Vandaag was ik alleen tijdens de meeste pauzes.

Pauzes zijn steeds maar 10 minuten, amper genoeg om even te rekken en strekken, bewegen en iets te drinken te pakken en ook nognaar de wc te gaan..

Maar goed, alleen dus. De andere collega’s gingen beide naar beneden (lees: rokershok) en aangezien ik niet rook ben ik ook niet over te halen vrijwillig in de rook te gaan staan, ik vind het best stinken -en ik krijg er spontane hoestbuien van.

In één van deze pauzes besloot ik maar even wat muziek te gaan luisteren. Dat zou tijdens het werk ook mogen (elders op de afdeling staat standaard een radio aan die net hard genoeg staat dat ik kan horen wat voor nummer er gedraaid wordt) ware het niet dat ik door muziek meestal extra snel afgeleid raak. Beroepsdeformatie?

Ik besloot in ieder geval in die pauze te zoeken naar wat ik op mijn telefoon aan geluidsopnames had staan en vond er één uit juni 2017, vorig jaar dus. Een repetitie van het gelegenheids barokensemble vanuit de studie/conservatorium voortgekomen uit het verplichte barokensemble uit diezelfde studie/conservatoriumlesprogramma. Want het was tijdens mijn laatste jaar ineens nieuw dat er ensembles werden gevormd uit verschillende jaarlagen waarbij we ingedeeld werden op onze hoofdinstrumenten. (Studies als docent muziek hebben hoofd en bijinstrumenten.. iedere student heeft naast zijn/haar hoofdinstrument les in bijvoorbeeld/onder andere zang, piano, gitaar etc.)
Mijn hoofdinstrument is piano. Hoe kwam ik dan in een barokensemble? (Piano is geen barokinstrument)
Dat zit zo. Er waren wel 2 blokfluitisten, dat werden er uiteindelijk 3 (altblokfluit, hoog niveau), en een fagotiste. Barokinstrumenten. Dus een barokensemble. Benodigdheden voor barokensemble? Basso continuo oftewel: klavecimbel.
Een voorganger op de piano.
Destijds kreeg ik de vraag of ik dat zou zien zitten, en dat zag ik wel.. mits ik lessen zou kunnen krijgen. Want het verschil is groot. Groter dan ik zelfs dacht.
Becijferde bas lezen is anders dan volledig uitgeschreven noten/bladmuziek, het vereist inzicht, theoretische kennis (en gebruik daarvan), improvisatievermogen, vooruitdenken.. klavecimbel spelen op zichzelf is daarbij dusdanig verschillend van piano spelen dat:
De toetsen andersom gekleurd zijn.
Het klavecimbel waar ik op speelde op conservatorium had 2 klavieren/manuelen en kom dus ook dubbelsnarig bespeeld worden (met gekoppelde klavieren. Lees hier: meer volume en andere klankkleur).
Ik moest ook leren stemmen van het klavecimbel (want iedere dag raakt hij weer ontstemt ivm vocht, tocht, temperatuur, gebruik/werking... houten frame van klavecimbel versus gietijzeren frame van piano’s..).
Maken van dynamiek gaat heel anders - bij piano druk je harder/zachter op de toetsen, druk je een demppedaal in of een sustain pedaal voor effecten. Bij klavecimbel moet je gebruik maken van arpeggio’s (harpachtig, na elkaar spelen), meer of minder tonen gebruiken, enkel op duaal spelen (koppelen van klavieren), toetsen langer ingedrukt houden want pedalen zijn er niet.
Nadruk op een toon? Dan trillers, en ook die zijn anders te benaderen vanuit barokmuziek dan tegenwoordig door vele pianisten wordt gedacht, een triller is niet mechanisch maar heeft een vloeiende dynamische beweging van stilstand tot hoogtepunt tot terug naar rust. Interessant om dit vervolgens ook toe te passen op pianomuziek. Een triller is meer dan een versiering. Versieringen van Bach worden logischer wanneer je het op klavecimbel speelt.

Genoeg daarover. Ik luisterde dus een barokstuk, een jaar na mijn afstuderen was er een afscheid van een docent die met pensioen ging, waarvoor we als barokensemble gevraagd werden te spelen omdat hij als muziektheoreticus erg van klassieke en ook barokke muziek houdt. Dus speelden we. Wel zonder de fagotiste, want dat klikte niet subliem. En we kozen een ander stuk. Destijds speelden we Vivaldi, met de fagotiste.
Een quartettino van Scarlatti kozen we nu.
Hij zit nu nog in mijn hoofd. Ik zal zo even een link even zoeken en plaatsen want wauw wauw. Mooie muziek enzo.



Helaas was mijn pauze te kort om het stuk in geheel af te luisteren zoals wij het hadden opgenomen (het eerste deel veel gedragener gespeeld en het tweede deel iets minder gehaast, we kwamen uit op een totaal van zo’n 8:30, als ik de lange pauze tussen de twee delen niet mee tel), wel jammer.. Ik vind het zeker de moeite waard om te luisteren.
Onze eigen versie vind ik stiekem mooier



*LilAngel