Gewoon om de goede man te bedanken. Dat mag ook wel eens. Niet dat hij dit ooit zal lezen. In fact, al zal meneer dit ooit onder ogen komen, dan zal hij het niet eens kunnen lezen. Voor mijn gemoedsrust dan. Om hem te bedanken, dat hij mijn vertrouwen in de hedendaagse muziek heeft laten herwinnen. Niet dat hij ooit op de radio zal komen of iets in die richting. Maar dat hoeft ook niet. Dankzij 'zijn' Porcupine Tree weet menig muziekliefhebbend Nederlander wie deze meneer is. En bedankt omdat zijn solo debuut een van de fijnste en eigenzinnigste platen is die ik het afgelopen jaar heb mogen beluisteren.
Oh en nu ik toch bezig ben: 12-10-2009 Porcupine Tree in de HMH. Joy!