MyDiary

Ik heb mydiary ooit heel lang geleden aan gemaakt en ontzettend veel verhalen geschreven, de meeste gewoon voor mezelf. Maar nu ik ongelofelijk in de put zit en alleen thuis zit op mn zaterdagavond, moet ik toch wat. Ik heb een aantal van mn verhalen gelezen en misschien zit ik nu toch niet zo erg in de put als ik ooit eerder zat. Maar aan de andere kant schreef ik toen alleen over de dingen die kut waren, en had ik daarnaast genoeg leuke vrienden en lol in mn leven. Nu 3 jaar later, woon ik samen met de allerleukste jongen van de hele wereld. Best wel wat, ben pas 19. Maar het liep nou eenmaal zo. Het is gewoon ontzettend goedkoop voor studenten om samen te wonen. En we waren toch altijd bij elkaar, dus dat maakte niets uit. Het eerste jaar dat we samen waren hadden we echt nooit en dan ook nooit ruzie. Heel raar eigenlijk want ik ben ontzettend vaak op oorlogpad, dan moet ik mn frustratie gewoon even kwijt. Soms werd ik wel heel boos, om niets of iets ontzinnigs. Maar hij ging daar zo goed mee om, en daarom ben ik zo gek om m. Toen na dat jaar, kwam er langzaam een omkeer. Hij is het natuurlijk ook een keer zat als ik om niets boos wordt en altijd aan het stressen ben. Maar nu weet ik het echt niet meer. Het enige wat ik weet is dat ik het afgelopen half jaar ontzettend veel gehuild heb en helemaal niet meer mezelf ben. Ten eerste heb ik me gewoon veel te veel op hem gericht. Maar het is dan ook zo, dat ik om te studeren naar een hele andere stad ben gegaan, en daar al met hem ging bij mn introductie, ik heb nooit echt de tijd gehad om goede vriendschappen te sluiten. En de vriendschappen die ik had gesloten heb ik al snel verwaarloost. Maar het maakte me niet uit, ik had immers altijd genoeg vrienden gehad en nu was het tijd om te doen wat ik zelf wou. En dat was lekker veel met hem zijn en eindelijk een keer de liefde krijgen waar ik zolang op had gewacht.

Maar nu is het gewoon verschrikkelijk kut. Hij heeft namelijk wel een leven, of naja. Hij heeft een aantal vrienden nog. Hij werkt ongelofelijk veel en dat is ook goed. We hebben immers samen besloten om veel te gaan reizen. Daar heb je geld voor nodig. Maar dit gaat gewoon tenkoste van alles. Ik zit iedere avond alleen thuis. Op de dagen dat ik werk is hij precies vrij. Hij neemt niet eens de tijd om te kijken wanneer hij moet werken zodat ik op dezelfde dag kan werken. Ik was ontzettend boos omdat ie op valentijnsdag moest werken. Ookal geef ik er niet veel om, vind ik het toch wel gezellig om dan samen even lekker thuis te zitten en een leuke film te kijken. Maar ik wil dan absoluut niet in mn eentje op de bank zitten met een zak chips. Dus ik heb snel mn werk gebeld en geregeld dat ik dan ook werk. Maar nee hoor, meneer heeft toch ineens vrij. Hij had verkeerd gekeken zoals wel vaker. Weetje, zulke dingen maken me gewoon ongelofelijk sip. Ik zit er echt een beetje doorheen. Hij maakt me gewoon zo vaak verdrietig en ik kan er gewoon niet meer tegen. Ik wil gewoon een beetje liefde dat is alles wat ik vraag. En ik weet dat ie gek op me is en van me houdt. Maar ik moet er om vragen of ie dat wat vaker wil laten blijken. en dat doet iedan ook wel met woorden, maar niet met iets orgineels. Hij weet precies wat ik wil, waarom doet ie niet eens gek en regeld iets, of neemt me ergens mee naartoe. Ik wil gewoon een beetje aandacht en plezier maken samen met hem. Want op deze manier duurt het niet lang meer.

En het hele punt is ook dat ik er waarschijnlijk al een punt achter had gezet als we niet samen woondde. Dit maakt het gewoon moeilijk. Ik wil mn leven weer terug. Veel vrienden, veel stappen, zuipen, daten en gewoon heel veel lachen. Ik ben dit gewoon zat en weet niet meer wat ik moet doen want ik kan gewoon niet zonder hem ..