mydikannibalisme ~incest ~groepsseks ~zedeloosheid


Atheisme:
het woord
en zijn gebruik
In de Oudheid was
de beschuldiging van atheisme een
geliefd wapen om een tegenstander in
een kwaad daglicht te stellen. ZO werd
dan ook het joodse monotheisme, dat polytheisme verwerpt
en afgodsbeeldendienst veroordeelt, in polytheistische samenlevingen als atheisme bestempeld
en daarmee in diskrediet gebracht!


DAT kon
levensgevaardlijk zijn.
Toen de jonge kerk beleed dat YaHWeH de ENE, enige ECHTE WARE g d is,
viel haar dan ook hetzelfde lot ten deel, vooral ook omdat zij de keizercultus
met kracht van de hand wees.
Omgekeerd verweten joden en christenen de Grieken en de Romeinen
dat ze niet in de WARE g d geloofden, maar omdat zij in het Romeinse Rijk geen macht bezaten,
leverde dat voor Grieken en Romeinen [nog] geen enkel [echt] politiek gevaar op?
Het verwijt was niet dat deze volken geen goden ahdden, maar dat zij de G d van Israel, YaHWeH,
niet kenden en niet erkenden: de beschuldigingen van atheisme hielden weinig verband
met het al of niet hebben van goden of het vereren van G d,
maar meer met het vereren van vreemde goden
die dan ook meestal afgoden
werden genoemd!

"Godloos"
genoemd worden
was dus levensgevaarlijk.
WAAROM dan
eigenlijk?


Omdat
ieder volk
zijn eigen god
en goden had en
omdat DIE godsdienst STAATSGODSDIENST was!
En wie niet participeerde in de staatsgodsdienst was 'anders',
die moest in het Imperium Romanum met z'n Pax Romanum 'Romeinse zeden'
worden bijgebracht; die verdachtmakingen konden dan ook heel ver gaan!
In de tweede eeuw werd over christenen het praatje rondgestrooid dat de z.g. eucharistie een vorm van verkapt kannibalisme was, dat in hun bijeenkomsten incest werd bedreven en kinderen werden vermoord,
en dat ze tot groepsseks overgingen als in de kerken de lichten werden gedoofd!
Er waren verlichte geesten die tegen deze lasterpraatjes stelling namen, maar de volkswoede was lang niet altijd nog te temmen.
Omstreeks 177 vond er in Lyon een vervolging van christenen plaats die werd aangewakkerd toen het gerucht werd verspreid dat christenen een zedeloos leven leidden.
Als echter de overheid de zaak onder controle had, dan hadden die christenen niets te vrezen,
MITS ze de Romeinse staatsgoden erkenden.
Het was de Romeinse machthebbers dan om het even in wie of wat de christenen geloofden,
ALS ze maar de hoogste eer bewezen aan de staatsgoden [en aan de keizer als opperste symbool]!
Het Romeinse pantheon bood royaal ruimte aan die vreemde God van joden en christenen,
mits die maar ondergeschikt bleef aan de staatgoden en symbolem.
Atheisme betekende toen dat aan die staatsgoden
NIET die eer werd bewezen
die hun [volgens hen]
toekwam ...


Aanhangers
van monotheistische
godsdiensten kunnen aan
DIE EIS
niet voldoen
zonder hun eigen geloof op te geven.
DAT
is dan ook precies de reden
waarom christenen aan vervolgingen werden blootgesteld
en al die andere aanhangers van de talrijke
mysteriegodsdiensten
NIET.


Vanuit
het christelijk
geloof beschouwd is
de verering van staatsgoden niets anders dan de vergoddelijking van politieke macht:
AVE CAESAR = AVE VERUM?
DAT is voor joden en christenen afgoderij, ZIJ geloven [alleen maar] in de Eeuwige!
In de joodse traditie mag de 'naam' van de Euwige zelfs niet worden uitgesproken ...
HIJ is immers in GEEN enkele be[z]weringsformule te vangen?
De profetische traditie van het OT stelt ALLE bestaande politieke macht onder de hoogste norm van
de goddelijke gerechtigheid!
Het Nieuwe testament grijpt daar dan ook op terug, zoals bijvoorbeeld 1 Petros 2:17 laat zien:
nahagoe chavod bechal-isj; ehevoe et haAchiem; yeroe et-elohiem; kavdoe et-hamelech:
De keizer mocht wel menselijke eer ontvangen, maar NOOIT goddelijke aanbidding!
DAT werd echter door de Romeinse machthebbers WEL geeist; bij HEN was vooral POLITIEKE MACHT heilig!
Christenen steldeb daartegenover: politieke macht is SECULIER, en NOOIT HEILIG!
Precies daarom werden ze dan ook atheisten en 'anarchisten' genoemd?
DAT alles stond op het spel in het conflict met de Romeinse machthebbers;
het was aut Caesar aut Christus: OF de Keizer OF de Christos?
[Het zou me dan ook helemaal niets verbazen als 'de top drie' der 'christelijk socialen'
hier in de '[on]heilige' bossen zou samenkomen in al hun "heerlickheit"
om het nieuwste accoord te smeden
tussen 'links' &
'rechts'!]?


De joodse filosoof Ernst Bloch
heeft dat goed begrepen toen hij aan zijn boek Atheismus im Christentum
het motto meegaf:
Nur ein Atheist kann ein guter Christ sein,
nur ein Christ kan ein guter Atheist sein.
Daarmee gaf hij aan dat in de joodse en christelijke traditie "Godsgeloof" inhoudt
dat men gelooft in de UITTOCHT uit MYTHISCHE BINDINGEN aan STAATSMACHT!
De Hebreeen gaan op weg UIT het slavendiensthuis Duisterland Egypte in de HOOP [haTikwah; zie ook: Sela/Petra!] onderweg de Eeuwige te ontmoeten.
"HIJ" IS niet zozeer, maar zal vooral zijn die hij zijn zal: YHWH!
Bloch citeert het fraaie woord van Augustinus: Dies septimus nos ipsi erimus:
"Op de zevende dag zullen wij onszelf zijn" ['77, 15] ...
HET probleem was dus NIET 'WEL of NIET in een g d geloven', maar 'geloven in WELKE g d'!
Christenen geloofden [en geloven als het goed is] NIET in EEN of Andere godheid, maar in de Eeuwige,
die BOVEN ELKE MENSELIJK MACHT of instelling uitgaat en daarom dan ook de gelovigen in staat stelt
om zich principieel te verzetten TEGEN de heiligverklaring van welke politiek dan ook.
Want de Eeuiwge is NIET de g d van EEN bepaald volk of EEN bepaalde staat,
maar van ALLE mensen en HEEL
de kosmos

@
03 jan 2007 - bewerkt op 03 jan 2007 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van chai
chai, man, 79 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende