Na 3,5 jaar uit

Lief dagboek,

Het begon allemaal zo 4 a 5 jaar geleden. Ik liep stage en leerde daar een jongen kennen. Ik zei hoi en hij ook meer zeiden we niet tegen elkaar. Toen de tijd was hyves erg in en deed ik met me zus een wedstrijd wie de meeste vrienden had. Zo nodigde ik hem uit om vrienden te worden. We werden vrienden op hyves maar nog steeds spraken we elkaar niet.

Toen ik mee deed aan wedstrijd en ik stemmen nodig had had ik iedereen op mijn hyves gevraagt te stemmen. Zo ook hij. Hij deed dat. Ik stuurde toen vaak als laatst xx knuffel of dikke kus love you of zo. Dit deed ik eigenlijk naar iedereen. Zo deed ik dat automatisch ook naar hem. Heel onschuldig bedoelde er niks mee. Want had toen een vriend. Maar toch werd hij verliefd. We gingen als vrienden afspreken. Deden leuke dingen. Gingen zwemmen naar de Efteling bioscoop, bowlen, poolen en zo nog veel meer. Toen vertelde hij dat hij verliefd was. Ik heb 3 maanden bijna gelopen of ik het we wilden of niet. En toen durfde ik het met mijn vriend niet uit te maken maar het toch gedaan een relatie van ook ongeveer 3,5 jaar.

We kregen een relatie. En waren gelukkig. Deden nig steeds leuke dingen kreeg cadeautjes enz. Voelde als de prins op het witte paart voor mij.

Tot een avond hij ging werken en ik achter zijn laptop zat. Pop upte er een mailtje datik een gebruikte Sting had besteld. Ik ging kijken en dat betekende dat hij een string had besteld die een meisje aan zou doen en daarna zou op sturen. We kregen ruzie en het vertrouwen was minder. Maar bleven bij elkaar want hielt van hem.

Het vertrouwen kwam langzaam maar zeker steeds meer terug. Tot hij begon te liegen over zijn beste maatje. Een goede vriendin een collega van hem. Hij spraak haar elke dag. En als ik met hem in gesprek was. Zei hij steeds vaker wacht even ben even aan het appen. Ik werd boos en vond dat het contact minder moest. Dit besprak ik met hem. In eerste instantie vond die het mee vallen. Daarna zij die je hebt gelijk. En zei dat die zou minderen. Als ik dan vroeg als die haar gesproken had. Dan zei die van nee. Ik vertrouwde hem hier in. Maar al gouw bleek dat die veel voor haar deed. Op de kinderen passen, loonstrookjes brengen, boodschappen die vergeten waren enz. Ik werd gek er van en zei dat het moest veranderen. Hij zei je bent jaloers het valt mee. Hij zag niet in dat dit voor mij te veel was. Ik vond dit niet leuk. Uit eindelijk zei die echt in contact vermindert te zijn.
Maar omdat ik wist dat hij er eerder over gelogen had was het vertrouwen minder.

Maar nog steeds hield ik van hem en hij beloofde nooit meer te liegen. In onze relatie zeker 3 a 4 Keer beloofd.

Ik wilde een toekomst met hem opbouwen met hem en hebben een huisje gezocht voor ons 2. Dit naar onze smaakzin gericht. We hadden het er over om aan kinderen te beginnen. En was gestopt met de pil.
We waren gelukkig en vroeg nog steeds wel eens of die zijn maatje had gesproken hij zei van januari tot maart niet. Ik geloofde hem. Daarna alleen via werk af en toe maar afspreken deden ze niet meer. Zei hij. Ik geloofde hem.

Op een gegeven moment zei die we moeten praten over onze relatie. Dit was ongeveer 6 weken geleden. Hij dacht dat beter was we uit elkaar te gaan. Ik wilde dit niet en zei het hij heeft een hele week na gedacht en besloot te blijven en wilde een toekomst met mij.

We leken weer gelukkig en zo voelde het ook. Voor mij voelde dit sterker dan er voor en wist ik dat we dit zouden redden.
Het kindjes krijgen hadden we even stop gezet. Om aan ons zelf te werken.

Er gingen 2 weken over heen nu ongeveer 3 weken terug. Op een vrijdag en ik was bezig met knutselen en liet het trots zien. Hij zei schat we moeten praten. Ik zei huh. Hij zei kom even zitten. Dus ik ga op de bank zitten en hij zat tegen over mij. En hij zei ik maak het uit want ik val op mannen. Ik zei dit is geen leuk grapje. Hij zei dit is geen grapje. Ik val op mannen. Ik zei er niet heel veel op en zei dat ik naar me zus moest en dat niet ging afzeggen. Ik had op dat moment het gevoel dat de grond onder mijn voeten weg zakte.
Ik ben naar mijn zus gegaan en ik tranen uitgebarsten. Ik vertelde dat hij op mannen viel en me zus was er voor mij. Savonds ben ik naar mijn. Ouders gegaan en het hun versteld.

Ze vonden het jammer dat hij het niet eerder vertelde. In middels heeft hij wat vragen beantwoord en vertelde dat hij ongeveer een jaar geleden begon te twijfelen.

We wonen nog samen. En hij zoekt wat anders. Na dat het uit was hebben we zo 4 keer sex gehad. Dit terwel hij zegt op mannen te vallen. Ik kon het niet helpen want hou nog steeds van hem. Hij geeft duidelijk aan een keuzen gemaakt te hebben dat die op mannen valt.

Nu kwam hij van de week aan dat hij nig wat moest vertellen dat hij zijn maatje waar hij veel over log altijd contact met haar had gehad en met haar naar bingo ging en oppassen op kids zonder dat ik het wist.

Dit maakt me boos. En teleur gesteld. Hij was de gene waar ik van hielt die ik vertrouwde en me leven aan gaf. Alleen hij deed dit niet bij mij. Dit doet me erg pijn. En rot.

Ik kan hem niks aan doen want het gekken is ik hou nog steeds van hem en wil mijn leven nog steeds met hem delen. Maar ben erg boos alleen kan ik het niet uiten. Soms bijt ik me zelf ik wil het niet maar als ik dat doet voel ik de andere pijn even niet. Dat is het gekke er van.

Ik zie het allemaal niet meer zitten en probeer er het beste van te maken.maar kan hier niet goed mee omgaan!! Pff hoop dat ik snel weer leer genieten van het leven maar ben er bang voor dat dit een hele lange weg gaat worden.

Lief dagboek bedank voor het luisteren. Tot snel
Liefs