naar buiten

Ik moet morgen naar de tandarts, niet dat ik bang ben maar meer dat ik na vier weken naar buiten ga en daar zie ik vreselijk tegenop. het gevoel dat ik heel machteloos ben als ik naar buiten ga. al die mensen die je aanstaren.

al die weken dat ik binnen zat had ik geen behoefte om naar buiten tegaan gelukkig had ik voldoende mijn eerste levensbehoefte's in huis dus ik hoefte ook niet naar de winkel.

een vriendin komt nog regelmatig over de vloer die ken ik van mijn opname maar die heeft het veel over haar problemen die haar is overkomen toen zijn opgenomen werd vaak gezegd dat ik daar niet voor in de stemming was maar ik kan haar ook niet laten vallen.

eergisteren is mijn zorgcoordinator langs geweest na twee weken ze had al niks meer van me gehoord en ze was benieuwd of ik het allemaal wel kon redden ze zag dat ik erg depressief was en raade me ook aan om weer contact op tenemen met de arts zei dat ik dat niet wou.ze toonde begrip.

shit voor het eerst een waarschuwing gekregen van de woningstichting dat ik mijn huur niet kon afgeschreven worden omdat ik onvoldoende achterstand had staan en ik kreeg een bericht van internet dat ik dat nog moest betalen van twee maanden dat komt allemaal door die awbz eigenbijdrage van die opname. klotezooi