Naar de klote.

Brak en moe. Maar ik leef nog, laat ik het zo zeggen ik adem nog.

Zaterdag twee uur slaap gehad en vannacht drie uurtjes (en ik kan al zo slecht tegen slaap tekort). Maar het was het zeker dubbel en dwars waard. Moesten er vanmorgen om halfzeven uit, maar dat wisten we van tevoren dus ik mag niet zeuren.

Het was op één punt na echt geweldig. Lieve vriendinnetjes, leuke mensen en goede muziek. Weer was wel halverwege de dag vrij bagger maar ook dat had wel wat.

Mijn 'aanstaande' vriendje als het aan mijn vriendinnen had gelegen was er ook.
Totaal van zijn pad af vloog hij mij om de hals. Viel niet echt meer normaal een gesprek mee te voeren.

Ik had best medelijden met hem. Zo stoer als hij normaal was, zo zielig was hij nu.
Dextro, cola en water voor hem gehaald, praatje met de beveiliging gemaakt die van plan waren om hem en nog een vriend er uit te zetten. Uiteindelijk gelukkig zijn neef gevonden, die vervoer zou regelen en samen met hem naar huis is gegaan. Zover de koppel actie van mijn vriendinnen.

Ondanks de vermoeidheid was de lange terug reis ook nog leuk en zelfs het pokken eind lopend door de stromende regen vanaf alkmaar naar boerendorp (laatste bus gemist) was nog best leuk. Bezweet, nat geregend en onder de modder (dat laatste viel wel mee) in bed gerold.

En nu eindelijk thuis, lekker in bad. Was een fijn weekend