Naar zijn graf -na 4 jaar

Ik besef me nu weer hoeveel mensen er toen waren. Ik bedoel, ik was er toen 1 van dus stond er letterlijk midden in en toen vond ik het ook al zo bizar. Maar nu, ik was helemaal alleen op de begraafplaats, pas toen ik wegging zag ik twee anderen maar verder was ik de hele tijd helemaal alleen en ik liep de weg naar zijn graf en ik keek om me heen en had een soort flashbacks naar 4 jaar terug, maar nu waren de mensen er niet en besefte ik me pas hoe ontzettend lang de rij toen was. Ik was al zo ver gelopen en ik herinner me dat ik 4 jaar geleden in misschien wel het voorste deel stond met nog zoveel mensen achter me. Het hele pad vanaf het begin van de begraafplaats tot aan zijn graf stond vol. Ik vraag me af of er die dag nog andere mensen zijn geweest en of die ons hebben gezien, ik denk dat de begraafplaats die dag 'voor ons' is geweest, zo voelde het in ieder geval wel. Zo voelde het nu weer. Alsof deze dag even 'voor mij' was en ik had dat nodig. Er waren geen mensen, er was geen regen, ik was op tijd, de lucht was prachtig als een schilderij op een canvas en hoeveel stress ik voelde voordat ik bij zijn graf was, zoveel rust voelde ik toen ik hem gevonden had.
19 okt 2015 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van Madeliev
Madeliev, vrouw, 32 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende