NeEd YoU

Ik had me er gister ontzettend op verheugd op MM weer te zien, maar dat viel toch eigenlijk best wel een beetje tegen. We gingen eerst naar de piercingshop, voor controle voor mijn piercing. Zegt ie dat ie wel in de auto blijft wachten. Ik was helemaal verbaasd en zei dat hij toch wel gewoon even mee kon gaan. Nou ja uiteindelijk ging hij dus mee, maar toen hij zag dat het heel erg druk was bleef hij buiten wachten. Toen ik klaar was liep ik naar buiten en zag ik hem nergens staan. Ik bleef nog maar even wachten en ben toen naar de auto gelopen. Zat ie daar!! Ik vroeg een beetje geirriteerd waarom hij niet even had kunnen zeggen dat hij naar de auto was gegaan. Maar daar kreeg ik niet echt antwoord op. Ik heb het toen ook maar laten rusten en er geen aandacht meer aan besteed. We reden toen weer naar huis en zijn op een parkeerplaats even gaan staan met de auto. Ik vroeg wat er nou allemaal met hem aan de hand was en waardoor het kwam dat hij zo chagrijnig was. Hij wist niet waardoor het kwam. Hij wilde dat ik hem vasthield, dus dat hen ik gedaan. Het is dan net een klein kind. Ik merk soms echt aan hem dat hij liefde nodig heeft. Hij gaat dan zo lief tegen me aanliggen, net een baby die bij zijn moeder ligt.
We kregen toen weer een beetje ruzie en ik zei dat ik zo echt niet wist wat ik moest doen.

Dinsdag waren we naar de coffeeshop geweest, want hij wilde een jointje roken. Een paar dagen daarvoor zei hij tegen me dat hij wilde stoppen, dus ik begreep niet echt wat hij nou wilde. Hij heeft toen de rest van dat spul aan mij gegeven en zei dat ik het dan in het weekend aan hem moest geven. Vraag ik gister aan hem of hij de afgelopen twee dagen heeft gerookt......JA. Hij had gewoon weer gekocht. Ik werd er een beetje boos om en zei wat hij nou wilde. Zo werkt het natuurlijk niet. Geeft hij het aan mij, maar dan gaat ie gewoon weer nieuwe kopen. Ik heb nu ook maar besloten om me er maar niet meer druk om te maken. Misschien dat ik hem zo ook kan laten merken dat hij stom bezig is. Het is zo erg om te zien dat hij zichzelf gewoon aan het vernielen is.

Ik had gister zo de behoefte om over mijn ziekte te praten, maar dat heb ik maar gelaten. Ik had geen eens meer zin om er met hem over te praten.
Ik hoop dat we elkaar vandaag zien en dat het dan wat beter gaat. Ik zal ook aan hem vragen of hij zaterdag met me mee wil naar Rotterdam, naar die lezing. Ik zou het wel heel fijn vinden. Toen ik nog heel veel last had durfde ik nooit naar dat soort dingen te gaan. Vond het eng om anderen te zien die hetzelfe hebben. Maar ik ben er nu meer aan toe, denk ik.
En als MM niet mee wil ga ik anders wel alleen of met een vriendin.

Vanochtend ben ik bij de moeder van MM geweest. En dan doet het me meteen herinneren aan mezelf, toen ik zo ziek was. Alleen maar thuis zitten en steeds hulp aan anderen vragen. Je bent dan zo afhankelijk van anderen. Het was heel gezellig. Ik ben blij dat ik het goed met haar kan vinden. Nu ik meer mensen uit zijn familie heb ontmoet, zie ik onze relatie nog serieuzer.

Ik ga stoppen en een beetje surfen op het internet. Ik hou je op de hoogte van alles. Ga voor vanavond lekker lasanga maken. Ik heb er nu al zin in.

Knuf