negatief en lastig

Schrijven leidt af, en ik hoorde vandeweek dat als je schrijft, allebei je hersenhelften samenwerken en je dus dingen verwerkt en weet ik veel wat ze nog meer vertelde,.. kwam erop neer dat ik toch vaker moet schrijven iig.
Lees het of lees het niet,.. maar ik doe het voor mezelf.. denk ik

Ik heb t gevoel alsof ik om me heen grijp naar houvast,.. maar als ik eerlijk ben doe ik helemaal niks.. ik werk, ga dan naar mn moeder omdat ik anders niet eens eet,.. dan ga ik naar huis en zit daar te wachten tot de dag over is.. en toch voelt t alsof ik in paniek om me heen aan t grijpen ben..

T stomme is, ik wil graag met mensen omgaan,.. ik denk dat ik daar veel aan zal hebben,.. maar in de staat waarin ik verkeer kan ik dat niet eens,.. ik praat bijna niet eens meer.. gewoon echt simpelweg omdat het niet lukt..

Ik heb gelezen dat mensen zoals ik vaak als negatief en lastig worden gezien,.. terwijl ik dat niet wil.. maar ik begrijp t wel, ik kan alleen mezelf er echt niet meer toe zetten,.. continu in mn hoofd gaat t van "kom op, doe leuk, dat kan je namelijk ook zijn" om vervolgens toch weer dicht te slaan en maar gewoon mn werk ga doen,.. gewoon smorgens wakker worden,.. cruise control aan en savonds weer naar bed,... en hoe graag ik ook wil, er gebeurd niks...

ben nu 1 keer bij de psychiater geweest, dat was alleen ff kennismaken zeg maar,.. vragen beantwoorden, beetje luisteren naar wat hij te vertellen heeft,.. toch weer medicijnen gekregen, wel andere dan ik had, want die bevielen me gewoon niet... ik wil best medicijnen slikken mn hele leven als t werkt,.. dan neem ik alle bijwerkingen er nog bij ook, al word ik blind ervan... maar dan wil ik wel dat ze werken, dat ik me goed voel, niet dat ik overkom alsof t goed gaat...

Aankomende maandag belt hij me op, ik denk dat dat is om even te kijken hoe t gaat en hoe ik op die nieuwe medicijnen reageer,... de maandag daarop ga ik weer naar m toe... op zich wel lekker om je eens niet groot te hoeven houden en tegen iemand te praten waarvan je niet denkt dat ie je niet begrijpt...

ik hou me trouw aan wat hij me vroeg te doen,... ik moest bij die nieuwe medicijnen ook 5 keer per dag n oxazepam nemen, nou die oxazepam was ik ondertussen al mega immuum voor geworden dus hij vond dat ik die juist maar zo min mogelijk meer gaan nemen,.. en omdat ik er gewoon een paar nam om een beetje te kunnen slapen heb ik van hem gewone slaappillen gekregen,.. ik moest genoeg nachtrust nemen van m, dus ik ga trouw elke dag op tijd naar bed...

ik ben ondertussen net n klein kind,.. ik moet eignelijk gewoon om hulp vragen om dingen voor me te regelen.. ik kan mn kop er niet bijhouden,... de dingen met de dokter en psychiater regelen heeft mn moeder voor me moeten doen.. ikheb hier nog een stapel post liggen die ik niet eens opengemaakt heb,.. en ik weet dat ik t moet doen, maar t zal me n worst wezen eigenlijk.