Niemand zou het ooit weten..
*Zucht*
Life sucks..
Het liefst, wil ik binnen zitten, veilig voor alles. Niemand die me pijn kan doen. Wat een fabeltje is want ze doen me hier nog steeds pijn. Maar ik wil ook niet alleen zijn. Want dan word ik bang, dan ga ik denken en uiteindelijk loopt het weer uit op veel tranen en pijn. Maar wat moet ik dan doen? Ik wil alleen zijn, maar eigenlijk ook weer niet.
Het probleem is gewoon, dat ik mezelf niet geestelijk pijn kan doen. Eigenlijk wel maar niet zoals anderen dat doen. Maar andere kunnen me soms ook zo een goed gevoel geven. Maar de laatste tijd, eigenlijk ook niet meer. Er is niemand meer die me een goed gevoel probeert te geven. Niemand die het probeert. Ikben stil blijven staan, en ga nu alleen maar achteruit. Maar niemand die het begrijpt. Het zuo nu toch juist beterder moeten gaan? Ik moet me niet aanstellen!
Jammer genoeg kan NIEMAND en echt helemaal niemand weten en voelen wat ik weet en voel. Diep van binnen, ben ik nog dat vrolijke meisje, die toch best wel gelukkig was in het begin dat ik het met pepijn had. Bij hem, ben ik vaak genoeg ook naar de klote geweest, maar hij heeft me zo ontzettend vaak mij overal doorheen geholpen. Me zin in het leven gegeven, mij vrolijk heeft gemaakt. Echt hij was zo veel voor me. Het is allemaal niet altijd even goed gegaan, maar uiteindelijk kwam het toch weer goed en waren we toch gelukkig samen.. 8 maanden is toch niet niets. Jammer dat hij dat waarschijnlijk niet weet, dat hij zoveel voor me heeft betekend en eigenlijk moet iktoch wel toegeven, dat hij nog steeds veel voor me betekend.
Maar daar moet ik niet aan denken. Het verleden komt niet meer terug. Want als dat zo was, had ik alles anders gedaan!
Maar genoeg gezeur van mij.
Sorry voor al dit deprimerende gedoe van mij de laatste tijd. maar het moet er gewoon uit.
Kuwsj Miems
Life sucks..
Het liefst, wil ik binnen zitten, veilig voor alles. Niemand die me pijn kan doen. Wat een fabeltje is want ze doen me hier nog steeds pijn. Maar ik wil ook niet alleen zijn. Want dan word ik bang, dan ga ik denken en uiteindelijk loopt het weer uit op veel tranen en pijn. Maar wat moet ik dan doen? Ik wil alleen zijn, maar eigenlijk ook weer niet.
Het probleem is gewoon, dat ik mezelf niet geestelijk pijn kan doen. Eigenlijk wel maar niet zoals anderen dat doen. Maar andere kunnen me soms ook zo een goed gevoel geven. Maar de laatste tijd, eigenlijk ook niet meer. Er is niemand meer die me een goed gevoel probeert te geven. Niemand die het probeert. Ikben stil blijven staan, en ga nu alleen maar achteruit. Maar niemand die het begrijpt. Het zuo nu toch juist beterder moeten gaan? Ik moet me niet aanstellen!
Jammer genoeg kan NIEMAND en echt helemaal niemand weten en voelen wat ik weet en voel. Diep van binnen, ben ik nog dat vrolijke meisje, die toch best wel gelukkig was in het begin dat ik het met pepijn had. Bij hem, ben ik vaak genoeg ook naar de klote geweest, maar hij heeft me zo ontzettend vaak mij overal doorheen geholpen. Me zin in het leven gegeven, mij vrolijk heeft gemaakt. Echt hij was zo veel voor me. Het is allemaal niet altijd even goed gegaan, maar uiteindelijk kwam het toch weer goed en waren we toch gelukkig samen.. 8 maanden is toch niet niets. Jammer dat hij dat waarschijnlijk niet weet, dat hij zoveel voor me heeft betekend en eigenlijk moet iktoch wel toegeven, dat hij nog steeds veel voor me betekend.
Maar daar moet ik niet aan denken. Het verleden komt niet meer terug. Want als dat zo was, had ik alles anders gedaan!
Maar genoeg gezeur van mij.
Sorry voor al dit deprimerende gedoe van mij de laatste tijd. maar het moet er gewoon uit.
Kuwsj Miems
28 feb 2005
- meld ongepast verhaal
-
Blinnu
maandag 28 februari 2005 18:10
Er is niemand meer die me een goed gevoel probeert te geven. Niemand die het probeert.
oke weet je wat.. ik zal het echt niet meer proberen.. s kijken of dat beter gaat..? of je dan doorhebt hoe het voelt als echt niemand het probeert...
je ziet niet wat iedr1 voor je doet nwil doen.. je laat het niet toe.. je WIL het niet zien.. of iig daar lijkt het op.
suc6 -
suusje
maandag 28 februari 2005 20:03
hey, deprimerende tekstjes maakt niet uit joh, hier op MD kun je alles kwijt
Maar wel klote voor jezelf natuurlijk. Ik herken me steeds zo in jouw stukjes, maar volgens mij heb ik dat wel vaker gezegd vandaag :-$. Ik lees je stukjes altijd, en als je wat kwijt wilt dan mag je me altijd PB-en hoor! *knuffel*
Liefs, suusje
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 06 mrt 2005 the end of the week
- O 04 mrt 2005 Ziek en Anne ( 1 )
- O 03 mrt 2005 Nou leuk:(
- O 03 mrt 2005 :)
- O 02 mrt 2005 Sneeuw..:( ( 3 )
- O 02 mrt 2005 Klote maatschappij!! ( 3 )
- O 01 mrt 2005 Geen zin erin ( 2 )
- O 01 mrt 2005 Let me go.. ( 3 )
- O 01 mrt 2005 Veilig, Roos, and you..
- O 01 mrt 2005 Contact, broertje en dood ( 2 )
- O 28 feb 2005 Waarom, aandacht? bedankt.. ( 1 )
- O 28 feb 2005 Niemand zou het ooit weten.. ( 2 )
- O 28 feb 2005 Pijn, dood.. egoist ( 4 )
- O 27 feb 2005 :( ( 1 )
- O 27 feb 2005 Mijn Ex:( ( 4 )