Niet tevreden...

Ik ben niet tevreden. Zo ruim je je huis op. Zo heb je bouwvakkers in je huis die bezig zijn in de badkamer en cement inlopen in je woonkamer.
Ken je weer helemaal opnieuw beginnen.
Douchen kan morgenochtend pas weer.

Niet tevreden als ik in de spiegel kijk en naar een droge bos Afro kijk wat ook voor geen meter zit. Hoog tijd om haren te wassen. Tis alweer 2 weken geleden.


Niet tevreden als ik in de spiegel kijk en een grauwe kop zie en doffe ogen met donkere plekken.
Bah!

Niet tevreden als ik mijn figuur in de spiegel bekijk.
Van vrouwelijk ongemak word geen vrouw vrolijk van.
Zeker niet als je buik ineens dikker is geworden en je onderbenen groter.
Ik lijk wel een bouwvakker bah!
Al die gevulde koeken ain't doing me justice.
Goed nieuws: Menstruatie voorbij, cravings voorbij.


Niet tevreden met het werk waar ik vandaag voor gesolliciteerd heb.
Voornamelijk halve zolen, halve mongolen en Polen of Russen die daar werken en ook hun eigen taal praten.
Bovendien lijkt het mij 10x niks om binnen zo'n groothandel de hele dag binnen te werken.
Eigenlijk maakt binnen werken niks uit maar dit bedrijf spreekt mij totaal niet aan.

Volgende week kan ik starten bij dat bedrijf die over schoolboeken gaat.
En wanneer ik aan familie e.a vertel over schoolboeken weten ze precies om welk bedrijf het gaat.
Ik voel me ergens ook wel heel erg dom dat ik het bedrijf dus niet ken.
Maar uit pure nieuwsgierigheid toch daar wil werken om te kijken wat het nou precies inhoud.
Ik voel me achterstallig. Achterlijk. Andere mensen kennen het al en ik dus niet.
Bovendien zijn het de slimmere mensen die meer kans op overleven hebben dan de niet snuggere.
Ik voel me minderwaardig, vraag mij af wat voor nut mijn bestaan heeft op deze wereld.
Zelfs mensen die niet snugger zijn willen leven, geluk ervaren.


Het gesprek bij het vuilnisbedrijf vond plaats in een prominente ruimte.
Deed me denken aan een congres van politieke partijen.

Enfin. Een mensen, mensen vrouw die voor het vuilnisbedrijf werkt. Ben haar titel vergeten. PIO? Ik ben het alweer vergeten.
Zij wilde graag mijn verhaal horen. Een baan binnen het bedrijf kon ze mij niet geven.
Daar gaat zij ook niet over. Dat gedeelte vertrouwt ze toe aan de teamleiders.
Functionerens gedrag/ grensoverschrijdend gedrag.
Het bedrijf dat voor de weg van de minste weerstand gekozen heeft. (Mij wegsturen met een kontverhaal)

Ze waren blij dat ik ben komen opdagen.
Want de mensen mensen mevrouw neemt dit wel mee in wat er allemaal doorgevoerd gaat worden binnen het vuilnisbedrijf. Hoe je met elkaar omgaat.
Ik bedankte hun allen voor het alsnog serieus nemen van mijn verhaal.
Want in principe ben ik heel bot aan de kant geschoven omdat ik geklaagd had over ongewenste intimiteiten ( arm om mijn taille)

Er is verders niks met de kwestie gedaan.

" Je was zeker bijrijder " vraagt één van mijn neven.

" Chauffeurs zijn harder nodig dan bijrijders"

Ik denk niet dat Henry de vieze vrachtwagenchauffeur zijn baan is kwijtgeraakt wegens grensoverschrijdend gedrag
Het zij zo. Het leven gaat vrolijk verder.
We likken onze wonden en zoeken wel weer een andere job.

Er is dus niks met de kwestie gedaan maar doordat het vuilnisbedrijf heel formeel rond de tafel is gaan zitten. Ik de mensen mensen mevrouw, personeel uitzendbureau en nog een bemiddelaar tussen het vuilnisbedrijf en uitzendbureau...
Heeft de kwestie kennelijk indruk achtergelaten en word daar verders toch wel wat mee gedaan.
Je gaat mij niet wijs maken dat de teamleider en directeur niet op de hoogte is van dit gesprek.
Er werken dan ook wel bepaalde mensen daaro die anders ook nergens aan de bak komen.
Het niveau is niet al te hoog daar. Niks mis mee maar het verklaart wel waarom het normaal is dat men in elkaars ballen loopt te graaien of dat iemand zomaar een hand op je schouder zet.
Of dat men trammelant gaat staan maken in de kantine en het bijna knokken word.
Als het bedrijf daar verders ook niet naar omkijkt en het wel best vind zo.
Bedrijfscultuur zullen we maar zeggen.
Ik denk dat mijn klagen heus wel iets in gang heeft gezet.
Dat er langzaam maar zeker toch wel het één en ander gaat veranderen.
Heb ik verders niks aan. Maar zo gaan die dingen nou eenmaal.



Dus dat was hem weer voor vandaag.

Gr Art = Tiek