Nog steeds..

Ik denk nog steeds elke dag aan haar,
Ik verlang naar haar,
Maar het mag niet.
Het is mijn mentor.
Ze heeft een vriend, zeg ik dan tegen mezelf.. Maar dat helpt niet.
Ik wil haar elke dag zien, elke dag wil ik met haar praten..
Ow, als dat nou kon..

Als ik haar zie lopen, dan weet ze niet wat ze met me doet.
Als ik haar hoor praten, dan zweef ik..
Als iemand haar naam zegt, dan word ik knal rood.

Ik fantaseer over mij en haar..
Maar ik weet dat het niks word.
Ook al weet ze dat ik haar leuk vind, ze ontloopt me,
Daardoor verlang ik steeds meer naar haar.

Mijn hoofd zit vol, vol met herinneringen die ik op school met dr had.
(zoals praten, les, enz)
Ik krijg haar niet uit m'n hoofd, hoeveel ik me best ervoor doe.

Ik wil niet DE leerling zijn die bekend staat als de leerling die verliefd is op haar eigen mentor. En het is nog wel een meisje..
Dat is toch raar?

Mijn vertrouwens persoon zei; Het is normaal dat je verliefd word op een docent.. Ik was vroeger ook verliefd op mijn meester.
Ik zei dat het anders was, het is mijn mentor, en het is een vrouw,. En ik ook.. En elke keer als ik haar zie, dan krijg ik het warm, voel me anders, en ga domme dingen doen.. Net als het vorige uur, ik werd volgens mij helemaal gek!

Hoe moet ik nu verder?
Ik kan er niet mee omgaan ..

Mijn mentor zei dat ze zich schuldig voelde, omdat ze niks voor mij voelt en zo.. Maar toen zei ik dat ik me schuldig moest voelen.. (Wat ik ook doe)

In het begin van het jaar deed ze normaal tegen me, heel lief en aardig.. Maar sinds dat ze het weet.. Ze doet raar.. Anders.. Kortaf, Stuurt me er vaak uit. Is ze bang? Boos? Verdrietig?

.....

Ik weet het niet..
02 apr 2013 - meld ongepast verhaal
Weet je zeker dat je dit verhaal wilt rapporteren? Ja | Nee
Profielfoto van goodluck
goodluck, vrouw, 25 jaar
   
Log in om een reactie te plaatsen.   vorige volgende