Nog steeds niet verwerkt...
Lief dagboek
Ik heb al een tijd niet meer geschreven. Ik had het gewoon ff gehad met md. Ik heb nu toch weer de behoefte om te schrijven. Maar het rare is dat ik nooit durf te schrijven wat ik allemaal voeL. Dat komt omdat iedereen me verhaal leest. Dan schaam ik me gewoon, omdat ik denk dat ik niet normaal ben. Dat komt omdat ik altijd domme opmerkingen maak. En ik ben heel onhandig.
En ook me vader is met kerst overleden, ik heb gewoon het gevoel dat ie er nog is. Dat komt omdat ik hem anders ook nooit zag. Maar als ik telkens aan me vader moet denken; zoals dat een vriendin het over haar vader heeft. Dan schiet me steeds heel de gebeurtenis rond me vaders dood.
Het brandalarm
Het telefoontje
Me vader zien in het ziekenhuis
Door heel de famillie omhelst worden
De condoleance met honderden mensen om me heen
Dat me moeder werd uitgescholden door dat klote wijf van een stiefmoeder
Afscheid nemen van me vader
De kist dicht draaien
Het verhaal aan me vriendinnen vertellen
Veel steun krijgen
De begrafenis
De liedjes
De duiven die me broer en ik loslieten
En het hele afscheid
Dat blijft maar door me hoofd spoken. Ik ben ook naar de kinderpsycoloog geweest maar die zei dat er niks met me aan de hand is, dat ik gewoon in de rouw zit. En dat ik het moet verwerken, maar ik weet neit hoe, ik kan geen rust vinden omdat ik geen antwoord heb.
Alleen maar gehuil. En de vraag waarom zit nog steeds in me hoofd. Dat is het enige waar ik antwoord op wil.
Me moeder had een brief geschreven aan Char; maar die heeft niet geantwoord. En daar baal ik echt heel erg van, want misschien had ik het dan een plekje kunnen geven.
Me stiefmoeder heeft ook hyves en probeert zo met me in contact te komen maar dat wijf kan doodvallen.
Hoe zei mijn moeder heeft behandeld! Oh ik wordt misselijk van der.
Ik praat er nooit over, ik heb geen behoefte om te praten en steun te krijgen. En ik wil niet zielig gevonden worden, dus ik doe net alsof er niks aan de hand is..
WAT MOET IK TOG ZONDER JOU PAPA
Ik heb al een tijd niet meer geschreven. Ik had het gewoon ff gehad met md. Ik heb nu toch weer de behoefte om te schrijven. Maar het rare is dat ik nooit durf te schrijven wat ik allemaal voeL. Dat komt omdat iedereen me verhaal leest. Dan schaam ik me gewoon, omdat ik denk dat ik niet normaal ben. Dat komt omdat ik altijd domme opmerkingen maak. En ik ben heel onhandig.
En ook me vader is met kerst overleden, ik heb gewoon het gevoel dat ie er nog is. Dat komt omdat ik hem anders ook nooit zag. Maar als ik telkens aan me vader moet denken; zoals dat een vriendin het over haar vader heeft. Dan schiet me steeds heel de gebeurtenis rond me vaders dood.
Het brandalarm
Het telefoontje
Me vader zien in het ziekenhuis
Door heel de famillie omhelst worden
De condoleance met honderden mensen om me heen
Dat me moeder werd uitgescholden door dat klote wijf van een stiefmoeder
Afscheid nemen van me vader
De kist dicht draaien
Het verhaal aan me vriendinnen vertellen
Veel steun krijgen
De begrafenis
De liedjes
De duiven die me broer en ik loslieten
En het hele afscheid
Dat blijft maar door me hoofd spoken. Ik ben ook naar de kinderpsycoloog geweest maar die zei dat er niks met me aan de hand is, dat ik gewoon in de rouw zit. En dat ik het moet verwerken, maar ik weet neit hoe, ik kan geen rust vinden omdat ik geen antwoord heb.
Alleen maar gehuil. En de vraag waarom zit nog steeds in me hoofd. Dat is het enige waar ik antwoord op wil.
Me moeder had een brief geschreven aan Char; maar die heeft niet geantwoord. En daar baal ik echt heel erg van, want misschien had ik het dan een plekje kunnen geven.
Me stiefmoeder heeft ook hyves en probeert zo met me in contact te komen maar dat wijf kan doodvallen.
Hoe zei mijn moeder heeft behandeld! Oh ik wordt misselijk van der.
Ik praat er nooit over, ik heb geen behoefte om te praten en steun te krijgen. En ik wil niet zielig gevonden worden, dus ik doe net alsof er niks aan de hand is..
WAT MOET IK TOG ZONDER JOU PAPA
28 sep 2007
- meld ongepast verhaal
-
lunata
vrijdag 28 september 2007 20:29
Sterkte meisje, ik hoop dat je ooit vrede kunt sluiten met wat er gebeurd is en rustig kunt verderleven
Log in om een reactie te plaatsen.
- O 19 feb 2010 laat me met rust ( 1 )
- O 31 dec 2009 Vrienden of Feestpaleis? ( 5 )
- O 28 dec 2009 Weg ( 5 )
- O 27 dec 2009 Sinds jaren weer gehuild
- O 26 dec 2009 tweede kerstdag... ( 1 )
- O 25 dec 2009 R.I.P. papa ( 16 )
- O 17 dec 2009 1e uur vrij ( 1 )
- O 16 dec 2009 Kut Kerstvakantie ( 1 )
- O 25 jun 2009 ik hoop het
- O 17 dec 2008 Vakantie
- O 17 okt 2008 hij vroeg me ten huwelijk! ( 2 )
- O 17 jul 2008 vervelen
- O 29 apr 2008 Gestoord!
- O 16 apr 2008 Rot toch lekker op! ( 2 )
- O 16 apr 2008 HAAT AAN DE NA-APERS ( 5 )